Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety, bardzo słabo, treści na długi artykuł, ale nie na książkę. Beznadziejny język, miliony powtórzeń, ciągle międlenie tego samego, początek jeszcze znośny, ale od połowy to już naprawdę ciężko było wytrzymać. No i niestety, samouwielbienie autorki jest mega drażniące. Jak ćwiczyła i pilnowała diety była najlepsza, jak z tego wychodziła sama to wow, jak wpadła w bulimię (na krótko wprawdzie i bez wymiotów) i sama z niej wyszła to peany na swoją cześć, a ponadto wspaniały pracownik i osoba, która świat fit, bio, etc, ma w małym palcu, no i teraz też wszystko robi i wie najlepiej. Nawet jak się z nią nie zgadzasz, to za jakiś czas przyznasz jej rację ;-) Traktuje swoje czytelniczki jak głupie gąski, której "mądra Polka po szkodzie" udziela "mądrych" rad, z pozycji osoby wszystkowiedzącej. Zresztą, po raz pierwszy spotkałam się aby autor dziękował samemu sobie ;-) W książce sprowadza problem zaburzeń odżywiania to płaskiego brzucha i chęci bycia XS, bez jakiegokolwiek porządnego zagłębiania się w zaburzenia psychiczne ( i sama nie może się zdecydować czy same jesteśmy sobie winne czy to jednak media). Nie bardzo wiadomo jak odnieść te wszelkie rewelacje "ja sama", do ostatnich wpisów na blogu o depresji i pomocy psychoterapeutów, a nawet pobycie w szpitalu psychiatrycznym. W książce nie ma słowa o depresji, na którą autorka cierpi od lat nastoletnich. Książka mega powierzchowna, ślizgająca się po powierzchni problemu. Poziom pracy pisemnej z liceum (nie obrażając licealistów). Szkoda czasu.

Niestety, bardzo słabo, treści na długi artykuł, ale nie na książkę. Beznadziejny język, miliony powtórzeń, ciągle międlenie tego samego, początek jeszcze znośny, ale od połowy to już naprawdę ciężko było wytrzymać. No i niestety, samouwielbienie autorki jest mega drażniące. Jak ćwiczyła i pilnowała diety była najlepsza, jak z tego wychodziła sama to wow, jak wpadła w...