Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zmarnowany potencjał, książka niesamowicie mi się dłużyła, czytałam ją przez około miesiąc. Przydługie opisy a już szczególnie ciągłych wizyt w bibliotekach. Klimat miała odpowiedni, ale w ogóle nie była straszna (z założenia taka miała być) momentami wręcz komiczna. Zakończenie też mnie rozczarowało. Wplatanie wątku córki historyka było nudne i niepotrzebne. Bardzo na plus jest wiedza hisotryczna i skrupulatność autorki

Zmarnowany potencjał, książka niesamowicie mi się dłużyła, czytałam ją przez około miesiąc. Przydługie opisy a już szczególnie ciągłych wizyt w bibliotekach. Klimat miała odpowiedni, ale w ogóle nie była straszna (z założenia taka miała być) momentami wręcz komiczna. Zakończenie też mnie rozczarowało. Wplatanie wątku córki historyka było nudne i niepotrzebne. Bardzo na plus...

Osobą Katarzyny Aragońskiej zainteresowałam się po obejrzeniu "Dynastii Tudorów. Była to kobieta fascynująca, która od maleńkości wychowywana była na królową Anglii. Katarzyna z uporem, pokonując przeszkody doszła do celu dla którego się urodziła.
Początek powieści ukazuje nam warunki w jakich przyszło jej się wychowywać-na polu bitwy. Tam u boku matki i ojca-hiszpańskiej pary królewskiej, którzy walczyli z Maurami. To tam ukształtowała się silna osobowość Katarzyny.
Przybywa do Anglii aby poślubić przyszłego następce tronu Artura. Początkowo nie układa im się, jednak potem rodzi się miedzy nimi uczucie, które umiera wraz z Arturem. Katarzyna mimo iż bardzo go kochała postanawia za wszelką cenę zostać królową Anglii, co przyrzekła Arturowi na łożu śmierci.
Książka w dużej mierze skupia się na długim wyczekiwaniu Katarzyny na ślub z Henrykiem VIII i koronacje. Kiedy w końcu do tego dochodzi Katarzyna która jest starsza od swojego drugiego małżonka o 7 lat, praktycznie rządzi królestwem. To dla Anglii, którą po długim czasie zaczęła traktować jak swoją ojczyznę walczy o jej bezpieczeństwo. W historycznym zwycięstwie ze Szkotami w 1513 zapewnia Anglii bezpieczeństwo na długie lata. To na tym momencie praktycznie kończy się książka. Jedynie raptem 3 ostatnie przenoszą strony autorka poświęciła na najbardziej znany epizod z jej życia-rozwód z Henrykiem VIII. Odwdzięcza się on Katarzynie za jej oddanie-pozbawiając ją sensu życia, którym było bycie królową Anglii .

Osobą Katarzyny Aragońskiej zainteresowałam się po obejrzeniu "Dynastii Tudorów. Była to kobieta fascynująca, która od maleńkości wychowywana była na królową Anglii. Katarzyna z uporem, pokonując przeszkody doszła do celu dla którego się urodziła.
Początek powieści ukazuje nam warunki w jakich przyszło jej się wychowywać-na polu bitwy. Tam u boku matki i ojca-hiszpańskiej...

W lekki sposób pokazuję złożonosc ludzkiej natury. Autorka uświadamia czytelnikom, że czasem los jest lepszym sprzymierzeńcem niż przyjaciele.

W lekki sposób pokazuję złożonosc ludzkiej natury. Autorka uświadamia czytelnikom, że czasem los jest lepszym sprzymierzeńcem niż przyjaciele.

Książka w sam raz na to aby poznac prawdę o życiu Marii Antoniny, które wcale nie było takie cukierkowe.
Czyta się przyjemnie i zdecydowanie za szybko...

Książka w sam raz na to aby poznac prawdę o życiu Marii Antoniny, które wcale nie było takie cukierkowe.
Czyta się przyjemnie i zdecydowanie za szybko...

Piękna książka, która uświadamia czym dla jednostki jest wojna. W dziele tym potwierdza się myśl, że wojnę wywołują ludzie bogaci giną biedni, którzy zostają brutalnie oddarci z człowieczeństwa.

Piękna książka, która uświadamia czym dla jednostki jest wojna. W dziele tym potwierdza się myśl, że wojnę wywołują ludzie bogaci giną biedni, którzy zostają brutalnie oddarci z człowieczeństwa.

Jedna z najpiękniejszych książek, które czytałam. Żałuje, że mam już tą wspaniałą lekturę za sobą.

Jedna z najpiękniejszych książek, które czytałam. Żałuje, że mam już tą wspaniałą lekturę za sobą.