Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy pozornie normalna rodzina może skrywać swoje tajemnice? Czy źle wyciągnięte wnioski mogą ją zniszczyć? A może niektóre tajemnice nie powinny nigdy ujrzeć światła dziennego? Czy można całkowicie odciąć się od swojej przeszłości?
Książka Magdaleny Zimniak „Jezioro Cierni” od pierwszej strony wciąga czytelnika w rodzinną tajemnicę; sprawia, że czytelnik chce się dowiedzieć co się stało w pozornie normalnej rodzinie, że główna bohaterka postanowiła uciec, aż na drugi kontynent i zapomnieć o wszystkim co zostawiła w Polsce. Jest to lektura niezwykle wciągająca, przez co nie ma możliwości żeby od niej oderwać się chociażby na chwilę. Porusza bardzo trudne tematy, niekiedy zaskakujące, a nawet powodujące zniesmaczenie u czytelnika. Bohaterowie budzą pozytywne uczucia, nie ma takiego typowego „czarnego charakteru”, raczej zakłada się, że każdy ma w sobie „mroczną” nutkę. Jednakże są oni zbyt wyrozumiali, spokojni, brakuje im jakiegoś… „pazura”. Szczęśliwie zakończenie rozwiązuje wszelkie zagadki, które narastały w lekturze, przynajmniej dla mnie było zdecydowanie zaskakujące. Pozwoliło mi zrozumieć motywy działania bohaterów i szczerze mówiąc ciężko się z nimi nie zgodzić... ale i tak napisałam za dużo co to za tajemnice i jakie jest ich zakończenie… każdy musi sprawdzić sam.
Ogólnie książkę oceniam 8/10, nie była idealna, ale spokojnie mogę ją ocenić jako ponadprzeciętnie dobrą. Polecam ją jako lekturę, dla osób które chcą się zatracić w świecie rodzinnych tajemnic.

Czy pozornie normalna rodzina może skrywać swoje tajemnice? Czy źle wyciągnięte wnioski mogą ją zniszczyć? A może niektóre tajemnice nie powinny nigdy ujrzeć światła dziennego? Czy można całkowicie odciąć się od swojej przeszłości?
Książka Magdaleny Zimniak „Jezioro Cierni” od pierwszej strony wciąga czytelnika w rodzinną tajemnicę; sprawia, że czytelnik chce się...

Czy prawdziwa miłość istnieję? Czy można zakochać się od pierwszego wejrzenia? Czy ludzie są sobie przeznaczeni?
Książka Agnieszki Krawczyk miała być dla mnie pozytywnym akcentem, lekką lekturą przy której łatwo się zrelaksować. Powiem szczerze, że spełniła ona swoje zadanie. Jest to literatura idealna na plażę, nie wymaga zbyt dużo skupienia, pozwala się przenieść do urokliwego Krakowa, czy romantycznej Wenecji. Niestety jest też bardzo przewidywalna, od pierwszych stron można domyślić się jak się skończy. Brakuje jakiejkolwiek akcji. Główne bohaterki są niemalże idealne, bez żadnych wad. Piękne, inteligentne, pewne siebie... ich życie toczy się niemalże tak jak one chcą, chwilowe trudności zamieniane są na jeszcze większe sukcesy. Czy to dobrze? Zależy kto co lubi, dla mnie książka zbyt romantyczna, usłyszałam opinie, że zbyt... pozytywna.
Ogólnie książkę oceniam 5/10, nie jest jakaś "powalająca", ale lekka, przyjemna, polecam dla wszystkich, którzy tego po niej oczekują.

Czy prawdziwa miłość istnieję? Czy można zakochać się od pierwszego wejrzenia? Czy ludzie są sobie przeznaczeni?
Książka Agnieszki Krawczyk miała być dla mnie pozytywnym akcentem, lekką lekturą przy której łatwo się zrelaksować. Powiem szczerze, że spełniła ona swoje zadanie. Jest to literatura idealna na plażę, nie wymaga zbyt dużo skupienia, pozwala się...

Czy do końca można poznać drugą osobę? Jej motywy? Uczucia? Czy może po latach okazuje się, że nie mamy pojęcia kim jest nasz partner/ partnerka, żona/mąż? A może sami siebie nie znamy?
Zachęcona pozytywnymi opiniami i recenzjami sięgnęłam po książkę Kathryn Croft, jest to pierwsze jej dzieło, które miałam okazję przeczytać, czy ostatnie? Sama nie wiem. Do tej książki mam sprzeczne uczucia, z jednej strony skupia się na ludziach ich przeżyciach, motywach. Można doskonale wczuć się w rolę głównej bohaterki. Jej decyzję wydają się rozsądne i logiczne, nie irytuję tak jak ma to miejsce w innych powieściach. Z drugiej jednak bardzo brakuje mi akcji, mało się dzieję. Brakuję mi śledztwa i jakiś zwrotów akcji. Co do zakończenia... rzeczywiście bywa zaskakujące, a byłoby jeszcze bardziej, gdybym już na okładce nie dowiedziała się, że ma być "szokujące", przez co w trakcie lektury zaczęłam rozważać opcję, które wcześniej nie wzięłabym pod uwagę i muszę powiedzieć, że... połowicznie trafiłam.Czy Wy traficie... chyba musicie się przekonać sami..
Książkę oceniam na 7/10, nie mogę powiedzieć, że była zła, bardzo szybko się czytało, ale jednak zabrakło mi tego "czegoś". Mimo wszystko zapraszam do lektury przekonajcie się, czy macie takie same odczucia, a może jednak zakończenie naprawdę będzie niespodzianką :D

Czy do końca można poznać drugą osobę? Jej motywy? Uczucia? Czy może po latach okazuje się, że nie mamy pojęcia kim jest nasz partner/ partnerka, żona/mąż? A może sami siebie nie znamy?
Zachęcona pozytywnymi opiniami i recenzjami sięgnęłam po książkę Kathryn Croft, jest to pierwsze jej dzieło, które miałam okazję przeczytać, czy ostatnie? Sama nie wiem. Do tej...