Najnowsze artykuły
-
ArtykułyCi bohaterowie nie powinni trafić na ekrany? O nie zawsze udanych wcieleniach postaci z książekAnna Sierant3
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 24 maja 2024LubimyCzytać357
-
Artykuły„Zabójcza koniunkcja”, czyli Krzysztof Beśka i Stanisław Berg razem po raz siódmyRemigiusz Koziński1
-
ArtykułyCzy to może być zabawna historia?Dominika0
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Biblioteczka
Filtry
Książki w biblioteczce
[1]
Generuj link
Zmień widok
Sortuj:
Wybrane półki [1]:
Przeczytał:
2017-11-01
2017-11-01
Średnia ocen:
7,2 / 10
6 ocen
Ocenił na:
6 / 10
Na półkach:
Zobacz opinię (0 plusów)
Czytelnicy: 16
Opinie: 3
Zobacz opinię (0 plusów)
Popieram
0
Ta książka jest powieścią poprzeplataną esejami, które mogłyby ukazać się oddzielnie. Czasami wplatają się w fabułę powieści, a czasami nie. Nie powinno się do niej zasiadać, gdy ma się dobry nastrój, ponieważ wtedy nie zrozumie się jej melancholicznego przesłania.
Fabuła opowiada losy dziewczyny, która po rozstaniu z chłopakiem postanawia zmienić swoje życie i z ciepłej Grecji przenosi się do pochmurnej Brukseli. Narrator opisuje jej zmagania w pracy w organizacji pozarządowej zajmującej się pomocą dla uchodźców. Paradoksem jest to, że nawet pracując w tak małej organizacji można spotkać się z niskimi zachowaniami ludzi jak np. zazdrość, hipokryzja, gra między ludzka o wpływy. Z jednej strony wszyscy ładnie mówią o pomaganiu, a z drugiej każdy chciałby odnieść sukces w tym wypadku najlepiej kulturalny.
Jaką można wynieść puentę z książki?
Najważniejsze wartości są nie do kupienia, takie jak miłość, przyjaźń międzyludzka, szczerość. Oraz, że warto mieć marzenia, wiele marzeń i mieć dla nich plan realizacji, ponieważ bez planu nic się nie osiągnie a wręcz można się psychicznie załamać, zacząć się umartwiać się szklanym sufitem, brakiem odpowiednich znajomości i nie widzieć celu w życiu.
Uważam, że za parę lat książka stanie się pewnym zapisem części pokolenia dzisiejszych 30-latków, którzy w pogodni za lepszym życiem opuszczają swoją ojczyznę, by boleśnie się przekonać, że trawa po drugiej stronie nie jest bardziej zielona, a czasem nawet nie ma trawy jest tylko goła, brudna ziemia.
Ta książka jest powieścią poprzeplataną esejami, które mogłyby ukazać się oddzielnie. Czasami wplatają się w fabułę powieści, a czasami nie. Nie powinno się do niej zasiadać, gdy ma się dobry nastrój, ponieważ wtedy nie zrozumie się jej melancholicznego przesłania.
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toFabuła opowiada losy dziewczyny, która po rozstaniu z chłopakiem postanawia zmienić swoje życie i z ciepłej...