Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dzień Dziecka to idealny moment na "Spotkanie po latach" - trzy "Marzycielki" zbierają się w "Złotym domu" nad "Bałtykiem" i w "Okamgnieniu" zamieniają w dwunastolatki. Nie ustalamy "Porządku dnia", grafik chowamy do "Szuflady" - "Całe piękno świata" tkwi w spontaniczności i swobodzie. Poruszone tym samymi "Migawkami" z przeszłości, jakby przyciągane przez "Magnes", wsiadamy na rowery (inne "Środki transportu" nie wchodzą w grę) i jedziemy do "naszego" lasu na piknik. Wokół "Żywego ducha" - jeśli nie liczyć nas, trzech "Emigrantek", które na chwilę wyjechały ze swoich światów. Słońce jest dziś bardzo "Łaskawe" - po dotarciu na miejscu rozsiadamy się w cieniu drzew. Patrzę na moje przyjaciółki: jedna z nich, "Rudowłosa", ma "Kapelusz cały w czereśniach", a druga - "Dziewczyna w niebieskim płaszczu", z burzą czarnych loków wygląda niczym potężna "Córka czarownic". Uśmiecham się do naszych wspólnych wspomnień. "Czekoladowe kulki", które uwielbiałyśmy wiele lat temu, nadal mają wspaniały smak - zjadamy je, podziwiając "Przelot bocianów", które tak dostojnie wyglądają wśród "Błękitu" nieba. Niektórzy nie lubią "Koloru milczenia", ale nam nie ciąży cisza. Zresztą czy naprawdę jest tak cicho? Z góry dobiega "Tajemna mowa drzew", nie potrzeba "Trąbki do słuchania", żeby ją wychwycić. Czy drzewa dyskutują właśnie o "Dzikich sekretach przyrody"? "Zanim odfrunę" do codzienności, chcę nacieszyć się tym cudownymi chwilami, zapamiętać je jako "Światełko", które nieraz rozproszy ciemność, zamieniając mroczny moment w "Niespodziewanie jasną noc". Jak wszyscy ludzie, nawet najstarsi i najtwardsi z nas, mam w sobie "Sekretne dziecko" - jemu dedykuję ten dzień. 

Dzień Dziecka to idealny moment na "Spotkanie po latach" - trzy "Marzycielki" zbierają się w "Złotym domu" nad "Bałtykiem" i w "Okamgnieniu" zamieniają w dwunastolatki. Nie ustalamy "Porządku dnia", grafik chowamy do "Szuflady" - "Całe piękno świata" tkwi w spontaniczności i swobodzie. Poruszone tym...

więcej mniej

Moimi muszkieterowie to dwie bardzo mi bliskie osoby. Może nie stawialiśmy razem czoła knowaniom wpływowego kardynała, może nie walczyliśmy ramię w ramię z intrygami okrutnej Milady, może nasza przyjaźń nie została zahartowana w ogniu bitwy, jednak hartowała się długo i dziś jest mocna jak damasceńska stal. Każda wroga szpada złamałaby się na niej jak zapałka! Nagłe choroby, problemy finansowe, kryzysy rodzinne, oblane egzaminy, złamane serca - w trudnych chwilach zawsze służyliśmy sobie nawzajem radą, pomocą, wsparciem duchowym. Nie wiem, gdzie byłabym dziś, gdybym nie spotkała na swojej drodze tych dzielnych, mądrych, zabawnych i pełnych energii ludzi. Ich obecność zawsze dodaje mi sił!

Moimi muszkieterowie to dwie bardzo mi bliskie osoby. Może nie stawialiśmy razem czoła knowaniom wpływowego kardynała, może nie walczyliśmy ramię w ramię z intrygami okrutnej Milady, może nasza przyjaźń nie została zahartowana w ogniu bitwy, jednak hartowała się długo i dziś jest mocna jak damasceńs...

więcej mniej