Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piękna, tajemnicza, sensualna, magiczna. Tymi oto słowy określiłam książkę Katarzyny Tatiany, która w zaledwie 156 stronach przekazała informacje potrzebne człowiekowi, aby mógł określić sam siebie. „Napiłeś się ze śmiercią”, to powieść psychologiczna, która wbrew pozorom nie jest o miłości Katarzyny i Krzysztofa; ona, jedynie stanowi fundament czegoś większego- miłości i szacunku do siebie samego. I choć uczucie łączące tych dwoje jest szczególnie widoczne, mą uwagę zwróciło coś zupełnie innego. Sposób, w jaki autorka opowiada o relacjach międzyludzkich, o życiu i śmierci, o godzeniu się z losem i walce z samym sobą jest inny niż wszystkie. Lawina pięknych słów, użyta, aby opisać miejsca, sytuacje, emocje, chwyta za serce. Kto tak jeszcze pisze?! W tej książce jest dosłownie wszystko- od bólu, miłości, szczęścia, po ironie i absurd. Można płakać, kontemplować i śmiać się. Nie można jej opowiedzieć, gdyż nie ma w niej jednej spójnej akcji. Jest natomiast wielopłaszczyznowość, którą tak cenie. Analizuje się każde zdanie, każdy rozdział z osobna, aby na końcu połączyć to w wyborną całość. Tą książką się delektuje! Kiedy się kogoś kocha, a potem traci, ciężko odnaleźć w sobie wiarę w to, że można żyć dalej. Dzisiaj wiem, że wiara nie musi trwać, bo jest jeszcze kobieta piękniejsza od niej- Nadzieja; ta nie umiera nigdy, gdyż według autorki, nikt nigdy jej śmierci nie widział.
Emocjonalne konsekwencje przeczytania tej książki sprawiają, że nie jest to pozycja dla każdego. Jeśli nie ma sie w sobie za grosz wrażliwości, wiary w miłość i nie dostrzega sie absurdu ludzkich działań i zachowań - nie nalezy jej czytać.
Każde spotkanie z wysublimowanym podręcznikiem życia po zyciu moze wywołać długotrwale utrzymujący sie efekt katharsis.

Piękna, tajemnicza, sensualna, magiczna. Tymi oto słowy określiłam książkę Katarzyny Tatiany, która w zaledwie 156 stronach przekazała informacje potrzebne człowiekowi, aby mógł określić sam siebie. „Napiłeś się ze śmiercią”, to powieść psychologiczna, która wbrew pozorom nie jest o miłości Katarzyny i Krzysztofa; ona, jedynie stanowi fundament czegoś większego- miłości i...