Jesteśmy społecznością, która kocha książki

F17
Hexenhammer – kolonizacja odległej planety, transformująca ją na wzór średniowiecznej Hiszpanii z nieodłączną Inkwizycją i jej metodami, a w to wszystko zostaje wplątany JPII ze swoją nieopublikowaną encykliką o kontaktach ludzi z obcymi cywilizacjami. – 8
Ręce nad Wrocławiem – rewelacyjne opowiadanko o porwaniach nastolatek, nazistach, magii – wszystko to w otoczce wrocławskich klimatów imprezowych. 9
Ludzkie ciepło – opowiadanie o kotołaku Ksinie i narodzinach jego syna. Klimaty jakby średniowieczne połączone z Elantris Sandersona. 8
Skrytogrzesznicy – światy równoległe, z którymi można się komunikować. 8
Galaktopeja – cyberpunk, matrix, świadome wirusy komputerowe, bajka. Miodne opowiadanie. 9

F17
Hexenhammer – kolonizacja odległej planety, transformująca ją na wzór średniowiecznej Hiszpanii z nieodłączną Inkwizycją i jej metodami, a w to wszystko zostaje wplątany JPII ze swoją nieopublikowaną encykliką o kontaktach ludzi z obcymi cywilizacjami. – 8
Ręce nad Wrocławiem – rewelacyjne opowiadanko o porwaniach nastolatek, nazistach, magii – wszystko to w otoczce...

Instynkt przetrwania – sztuczna inteligencja w walce o swoją wolność. 6
Znowu – o katastrofie smoleńskiej, poniekąd dziwnie. 5
Anioł na piasku – nie dałem rady, krótkie ale nie doczytałem do końca – nie oceniam
Hexenhammer II (Pielgrzym) – kontynuacja opowiadania z Fantastyki Wydanie Specjalne 17. Podczas teleportacji na świeżo kolonizowaną planetę zostaje „zgubiony” papież. Z kolei na pobliskim globie żołnierz przeprowadzający rekonesans natrafia na niewyjaśnione skupiska istot ludzkich-nieludzkich. W jaki sposób te dwa zdarzenia są powiązane? Intrygujące. – 8
Człowiek, który zakończył historię: Dokument – niestrawne dla mnie. 0
Królowa wód i ośmiornic (Transformacja Hempela) – Satyra na temat światów równoległych. Niezłe. 7

Instynkt przetrwania – sztuczna inteligencja w walce o swoją wolność. 6
Znowu – o katastrofie smoleńskiej, poniekąd dziwnie. 5
Anioł na piasku – nie dałem rady, krótkie ale nie doczytałem do końca – nie oceniam
Hexenhammer II (Pielgrzym) – kontynuacja opowiadania z Fantastyki Wydanie Specjalne 17. Podczas teleportacji na świeżo kolonizowaną planetę zostaje „zgubiony”...

IMAGO – ciekawa konfrontacja z obcą cywilizacją, odrobinę przywodzi na myśl Dzieci czasu, tylko zamiast pająków mamy mrówko-osy. 8
PAJĘCZA WIEŻA – znów zderzenie dwóch odmiennych cywilizacji, tym razem w średniowiecznych klimatach. 6
DETERMINANTY UCZUĆ – pierwsze skojarzenie: Asimov, roboty itp. Przewidywalne, ale nie za długie, więc do przeczytania. 5
KOKON – opowiadanie o walce z niesprawiedliwością społeczną. 6
KHELDYU – ciekawie przedstawiony sposób na rozwiązanie kłopotów z efektem cieplarnianym. Oczywiście z drugim dnem w tle. 8
KRONIKI MARSJAŃSKIE – czyli spojrzenie oczami nastolatków na kolonizację innych planet. 9

IMAGO – ciekawa konfrontacja z obcą cywilizacją, odrobinę przywodzi na myśl Dzieci czasu, tylko zamiast pająków mamy mrówko-osy. 8
PAJĘCZA WIEŻA – znów zderzenie dwóch odmiennych cywilizacji, tym razem w średniowiecznych klimatach. 6
DETERMINANTY UCZUĆ – pierwsze skojarzenie: Asimov, roboty itp. Przewidywalne, ale nie za długie, więc do przeczytania. 5
KOKON – opowiadanie o...

Mimo, że to książka skierowana do grupy wiekowej Harlequin Teen, z której wyrosłem mniej więcej ćwierć wieku temu, przeczytałem ją z czystą przyjemnością. To taki grzeczny romansik z pocałunkami i trzymaniem się za rączki, osadzony w alternatywnej wersji naszego świata, rządzonej właściwie przez dwie wrogo nastawione względem siebie frakcje z zaświatów. Czasami dla urozmaicenia ktoś zginie lub zostanie zabity, co nie oznacza, że nie żyje. Żyje, żyje, tylko gdzie indziej :) Na tyle mnie to zaciekawiło, że sięgnę również po następne dwa tomy tej historii, które mam na półce.

Mimo, że to książka skierowana do grupy wiekowej Harlequin Teen, z której wyrosłem mniej więcej ćwierć wieku temu, przeczytałem ją z czystą przyjemnością. To taki grzeczny romansik z pocałunkami i trzymaniem się za rączki, osadzony w alternatywnej wersji naszego świata, rządzonej właściwie przez dwie wrogo nastawione względem siebie frakcje z zaświatów. Czasami dla...

Czwarty tom jest kwintesencją kosmicznych starć. Czegóż tu nie ma: bitwy na niewyobrażalne odległości, abordaż w nieważkości, podchody z podtekstem szpiegowskim na planecie. I ten podziw dla ludzkiej cywilizacji ze strony tych obcych. Aż poczułem się dumnym mieszkańcem planety GLEBA. Kto przeczyta, ten zrozumie :)

Czwarty tom jest kwintesencją kosmicznych starć. Czegóż tu nie ma: bitwy na niewyobrażalne odległości, abordaż w nieważkości, podchody z podtekstem szpiegowskim na planecie. I ten podziw dla ludzkiej cywilizacji ze strony tych obcych. Aż poczułem się dumnym mieszkańcem planety GLEBA. Kto przeczyta, ten zrozumie :)

Bardzo wciągająca lektura. Ten tom nastawiony jest szczególnie na walkę: potyczki na planecie, bitwy w przestrzeni kosmicznej, starcia wręcz. Ciekawym, interesującym zabiegiem jest ukazywanie myśli, emocji nieprzyjaciół - obcych - jakże one są jednak ludzkie. Początkowo nawet wydawało mi się to przeszkadzać. No bo jak to? Obcy, to przecież muszą rozumować inaczej, obco właśnie. Ale w miarę czytania właśnie te zrozumiałe dla nas emocje "ich" okazują się doskonałym wyznacznikiem różnic na wszelakich poziomach. Mocne 8. Polecam!

Bardzo wciągająca lektura. Ten tom nastawiony jest szczególnie na walkę: potyczki na planecie, bitwy w przestrzeni kosmicznej, starcia wręcz. Ciekawym, interesującym zabiegiem jest ukazywanie myśli, emocji nieprzyjaciół - obcych - jakże one są jednak ludzkie. Początkowo nawet wydawało mi się to przeszkadzać. No bo jak to? Obcy, to przecież muszą rozumować inaczej, obco...

Jestem świeżo po lekturze pierwszego tomu cyklu Hayden War. Jest to również moje pierwsze spotkanie z tym autorem, ale już wiem, że nie ostatnie, gdyż z przyjemnością sięgnę po kolejne tomy zarówno tego cyklu, jak i innych. Przemawia do mnie sposób wprowadzenia w świat, w którym toczy się akcja (a właściwie paradoksalnie: brak takowego wprowadzenia, dzięki czemu całą otoczkę mogę sobie dopowiedzieć po swojemu, dopasować do własnego widzimisię); główna bohaterka (niezniszczalna, niezłomna, bez kompleksów); brak skomplikowanych opisów technicznych na całą stronę broni, napędów itp, co w niektórych książkach powodowało, że przerzucałem jedynie wzrokiem i szukałem następnego akapitu, a nie o to chodzi, prawda?
Tajemnicze i oględne przedstawienie antagonistów powoduje, że z ciekawością dowiem się o nich więcej z tomu drugiego bądź następnych, gdy autor zechce uchylić rąbka tajemnicy.

Jestem świeżo po lekturze pierwszego tomu cyklu Hayden War. Jest to również moje pierwsze spotkanie z tym autorem, ale już wiem, że nie ostatnie, gdyż z przyjemnością sięgnę po kolejne tomy zarówno tego cyklu, jak i innych. Przemawia do mnie sposób wprowadzenia w świat, w którym toczy się akcja (a właściwie paradoksalnie: brak takowego wprowadzenia, dzięki czemu całą...