Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Komiks dość przeciętny, historia miała potencjał niestety została opowiedziana za szybko, wiele wydarzeń odbywa się nie dlatego że wynikają z wcześniejszych wydarzeń ale dlatego że tak jest w scenariuszu. Tak samo rysunki moim zdaniem są zbyt uproszczone przypominają trochę kreskówkę co w moim odczuciu spłyca historię i nie daje jej poczucia ciężkości.

Komiks dość przeciętny, historia miała potencjał niestety została opowiedziana za szybko, wiele wydarzeń odbywa się nie dlatego że wynikają z wcześniejszych wydarzeń ale dlatego że tak jest w scenariuszu. Tak samo rysunki moim zdaniem są zbyt uproszczone przypominają trochę kreskówkę co w moim odczuciu spłyca historię i nie daje jej poczucia ciężkości.

Komiks kontynuuje wątki z poprzedniego tomu, więc nowi czytelnicy będą mocno zagubieni. Poziom komiksu jak i rysunki nie odbiegają znaczącą od poprzednich tomów i jak komuś podobała się historia kreślona przez Redendera to będzie zadowolony.

Komiks kontynuuje wątki z poprzedniego tomu, więc nowi czytelnicy będą mocno zagubieni. Poziom komiksu jak i rysunki nie odbiegają znaczącą od poprzednich tomów i jak komuś podobała się historia kreślona przez Redendera to będzie zadowolony.

Antologia Wolsunga jak każdy tego rodzaju zbiór składa się z zarówno dobrych jak i tych niestety słabych lub złych. Moim zdanie cztery opowiadania z całego zbioru wybijają się ponad przeciętność:
"Czarne Jaskółki" Macieja Guzka, "Archibald Compton i zaginione miasto Enli-La" Krzysztofa Piskorskiego, "Krąg De Berville'a" Marcina Rusnaka i
"Baron Nuchternkopfa tryumf potrójny" Simona Zacka.
Niestety pozostałe opowiadania są co najwyżej przeciętne (np "Colossus", Jeździec Wiwerny" czy "Głód") lub mówiąc wprost są w moim odczuciu słabe.
Zaczynając czytać antologię Wolsunga nic nie wiedziałem o świecie w którym dzieją się opowiadania i trochę brakowało mi znajomości krain i historii świata, przez co mogłem nie wychwycić wszystkich ukrytych smaczków.
Podsumowują dla osób zainteresowanych fantastyką a w szczególnością steampunkiem mogę polecić ten zbiór, gdyż mimo swoich słabszych stron zapewni kilka godzin zadowalającej przyjemności wraz z bohaterami Wolsunga.

Antologia Wolsunga jak każdy tego rodzaju zbiór składa się z zarówno dobrych jak i tych niestety słabych lub złych. Moim zdanie cztery opowiadania z całego zbioru wybijają się ponad przeciętność:
"Czarne Jaskółki" Macieja Guzka, "Archibald Compton i zaginione miasto Enli-La" Krzysztofa Piskorskiego, "Krąg De Berville'a" Marcina Rusnaka i
"Baron Nuchternkopfa tryumf...

Zaskakująco sympatyczna historia. Posiada kilka dziur fabularnych, gdzie nie gdzie przydało by się kilka dodatkowych kadrów ale jak usiadłem do czytania to skończyłem wraz z ostatnią stroną. Tak więc z czystym sumieniem mogę polecić ten tom. Chociaż osoby nie czytające pierwszego tomu będą tutaj trochę zagubione.

Zaskakująco sympatyczna historia. Posiada kilka dziur fabularnych, gdzie nie gdzie przydało by się kilka dodatkowych kadrów ale jak usiadłem do czytania to skończyłem wraz z ostatnią stroną. Tak więc z czystym sumieniem mogę polecić ten tom. Chociaż osoby nie czytające pierwszego tomu będą tutaj trochę zagubione.