Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Komiks dość przeciętny, historia miała potencjał niestety została opowiedziana za szybko, wiele wydarzeń odbywa się nie dlatego że wynikają z wcześniejszych wydarzeń ale dlatego że tak jest w scenariuszu. Tak samo rysunki moim zdaniem są zbyt uproszczone przypominają trochę kreskówkę co w moim odczuciu spłyca historię i nie daje jej poczucia ciężkości.

Komiks dość przeciętny, historia miała potencjał niestety została opowiedziana za szybko, wiele wydarzeń odbywa się nie dlatego że wynikają z wcześniejszych wydarzeń ale dlatego że tak jest w scenariuszu. Tak samo rysunki moim zdaniem są zbyt uproszczone przypominają trochę kreskówkę co w moim odczuciu spłyca historię i nie daje jej poczucia ciężkości.

Komiks kontynuuje wątki z poprzedniego tomu, więc nowi czytelnicy będą mocno zagubieni. Poziom komiksu jak i rysunki nie odbiegają znaczącą od poprzednich tomów i jak komuś podobała się historia kreślona przez Redendera to będzie zadowolony.

Komiks kontynuuje wątki z poprzedniego tomu, więc nowi czytelnicy będą mocno zagubieni. Poziom komiksu jak i rysunki nie odbiegają znaczącą od poprzednich tomów i jak komuś podobała się historia kreślona przez Redendera to będzie zadowolony.

Antologia Wolsunga jak każdy tego rodzaju zbiór składa się z zarówno dobrych jak i tych niestety słabych lub złych. Moim zdanie cztery opowiadania z całego zbioru wybijają się ponad przeciętność:
"Czarne Jaskółki" Macieja Guzka, "Archibald Compton i zaginione miasto Enli-La" Krzysztofa Piskorskiego, "Krąg De Berville'a" Marcina Rusnaka i
"Baron Nuchternkopfa tryumf potrójny" Simona Zacka.
Niestety pozostałe opowiadania są co najwyżej przeciętne (np "Colossus", Jeździec Wiwerny" czy "Głód") lub mówiąc wprost są w moim odczuciu słabe.
Zaczynając czytać antologię Wolsunga nic nie wiedziałem o świecie w którym dzieją się opowiadania i trochę brakowało mi znajomości krain i historii świata, przez co mogłem nie wychwycić wszystkich ukrytych smaczków.
Podsumowują dla osób zainteresowanych fantastyką a w szczególnością steampunkiem mogę polecić ten zbiór, gdyż mimo swoich słabszych stron zapewni kilka godzin zadowalającej przyjemności wraz z bohaterami Wolsunga.

Antologia Wolsunga jak każdy tego rodzaju zbiór składa się z zarówno dobrych jak i tych niestety słabych lub złych. Moim zdanie cztery opowiadania z całego zbioru wybijają się ponad przeciętność:
"Czarne Jaskółki" Macieja Guzka, "Archibald Compton i zaginione miasto Enli-La" Krzysztofa Piskorskiego, "Krąg De Berville'a" Marcina Rusnaka i
"Baron Nuchternkopfa tryumf...