Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- To niezgodne z naturą, żeby kobiety walczyły. - To niezgodne z naturą, żeby człowiek był równie głupi, jak wysoki, a jednak proszę, stoisz tutaj.

- To niezgodne z naturą, żeby kobiety walczyły. - To niezgodne z naturą, żeby człowiek był równie głupi, jak wysoki, a jednak proszę, stois...

Żadnych żałobników. Żadnych pogrzebów.

Żadnych żałobników. Żadnych pogrzebów.

Każdy z nas jest dla kogoś potworem.

Każdy z nas jest dla kogoś potworem.

Podatność na zranienie jest tak związana z życiem ludzkim jak oddychanie.

Podatność na zranienie jest tak związana z życiem ludzkim jak oddychanie.

- A jakiemu bogu ty służysz? - Każdemu, który zapewni mi dobry los. - Niestety bogowie tak nie działają. - Niestety mam to w nosie.

- A jakiemu bogu ty służysz? - Każdemu, który zapewni mi dobry los. - Niestety bogowie tak nie działają. - Niestety mam to w nosie.

A wówczas pozdrowił Śmierć jak starego przyjaciela i poszedł za nią z ochotą, i razem, jako równi sobie, odeszli z tego świata.

A wówczas pozdrowił Śmierć jak starego przyjaciela i poszedł za nią z ochotą, i razem, jako równi sobie, odeszli z tego świata.

- Śpij – powiedział. – Śpij, mała sierotko. - Akurat! – zaburczała. – Jestem księżniczką, a nie sierotką. I mam babkę. Moja babka jest królową, nie myśl sobie. Jak jej powiem, że chciałeś mnie zbić pasem, moja babka każe ci ściąć głowę, zobaczysz. - Potworne! Ciri, miej litość! - Akurat! - Jesteś przecież dobrą dziewczynką. Ucinanie głowy okropnie boli. Prawda, że nic nie powiesz? - Powiem. - Ciri. - Powiem, powiem, powiem! Boisz się, co? - Strasznie. Wiesz, Ciri, jak człowiekowi utną głowę, to można od tego umrzeć. - Naśmiewasz się? - Gdzieżbym śmiał.

- Śpij – powiedział. – Śpij, mała sierotko. - Akurat! – zaburczała. – Jestem księżniczką, a nie sierotką. I mam babkę. Moja babka jest królo...

- Skąd jesteś, pytam, smarkulo? - Jak mówisz do mnie! – dziewczynka hardo zadarła głowę i tupnęła nóżką. Miękki mech zupełnie zepsuł efekt tego tupnięcia. - Ha – powiedział wiedźmin i uśmiechnął się. – W samej rzeczy, księżniczka. Przynajmniej w mowie, bo wygląd nikczemny.

- Skąd jesteś, pytam, smarkulo? - Jak mówisz do mnie! – dziewczynka hardo zadarła głowę i tupnęła nóżką. Miękki mech zupełnie zepsuł efekt t...