Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wszystkie komentarze dotyczą treści, akcji, tajemnic, postaci. I oczywiście słusznie, bo Zafon kreuje to w sposób godny arcymistrza. Ja jednak chciałbym powiedzieć co innego. Nie jest mi nawet potrzebna akcja, bo chciałbym czytać (czy w moim wypadku słuchać) samej narracji i opowieści. Język jest tak piękny, zwroty, figury, porównania tak słodkie i nieoczekiwane, że na prawdę byłbym gotowy słuchać go nawet o niczym. Już dawno nie spotkałem takiego SŁOWA. Arcymistrz. Ukłony i wyrazy najgłębszego uznania dla tłumacza.
Bedę czytał/ słuchał Zafona nawet gdyby przyszło mu do głowy pisanie fabularyzowanej książki telefonicznej.

Wszystkie komentarze dotyczą treści, akcji, tajemnic, postaci. I oczywiście słusznie, bo Zafon kreuje to w sposób godny arcymistrza. Ja jednak chciałbym powiedzieć co innego. Nie jest mi nawet potrzebna akcja, bo chciałbym czytać (czy w moim wypadku słuchać) samej narracji i opowieści. Język jest tak piękny, zwroty, figury, porównania tak słodkie i nieoczekiwane, że na...

Druga książka Archera po Złodziejskim honorze, jaką czytałem. Kojarze oczywiście Archera jako twórcę najbardziej przeze mnie lubianego nurtu sensacyjno-kryminalno -szpiegowskiego i w oczekiwaniu podobnego typu doznań sięgnąłem po tę pozycję.
Pierwszym stronom (może nawet dziesiątkom stron) towarzyszyło nieustanne "kiedy się zacznie"?
I w tym momencie zorientowałem się, że się nie zacznie. Pomimo to czytałem dalej i musze powiedzieć, że to co (z przeczytanych później opinii ) odrzuca większość czytelników, czyli polityka podana jest tak, że na prawdę nie mogłem się oderwać.
Powiedzenie mojej żony, że "jeśli dobrze napisanie, to można przeczytać wszystko" pasuje tutaj jak ulał.
Nigdy bym się nie spodziewał, że mogę przeczytać książkę o dorastaniu, studniach, zakochaniu , początkach pracy i wreszcie karierze politycznej wyjątkowo inteligentnej i pięknej kobiety, że będę chłonął z niemożnością się oderwania jej pierwsze doświadczenia z angielską guwernantką czy też niezbyt miłe pierwsze doświadczenia miłosne. TAKICH KSIĄŻEK NIE CZYTAM I NIGDY NIE CZYTAŁEM! Co z tego? Archer sprawił, że wciągnąłem to jak "Polowanie na czerwony październik" i myślami wracam do tej waśnie książki. Nie będę spoilerował, wiec nie napiszę, co szczególnie mi zapadło w pamięć, ale na pewno polecam tę lekturę.

Druga książka Archera po Złodziejskim honorze, jaką czytałem. Kojarze oczywiście Archera jako twórcę najbardziej przeze mnie lubianego nurtu sensacyjno-kryminalno -szpiegowskiego i w oczekiwaniu podobnego typu doznań sięgnąłem po tę pozycję.
Pierwszym stronom (może nawet dziesiątkom stron) towarzyszyło nieustanne "kiedy się zacznie"?
I w tym momencie zorientowałem się, że...

Jedna z lepszych sensacji jakie czytałem (dokładnie: słuchałem).
Czy może jednak ktoś wyjaśnić dlaczego uparcie (łącznie z Wikipedią i notką w lubimyczyać.pl) umieszcza się tę książkę w cyklu o Jacku Ryanie?
W książce występuje Ryan, ale jest to porucznik wydziału zabójstw i ma na imię Emmet. Z Jackiem Ryanem nie ma nic wspólnego :(

Jedna z lepszych sensacji jakie czytałem (dokładnie: słuchałem).
Czy może jednak ktoś wyjaśnić dlaczego uparcie (łącznie z Wikipedią i notką w lubimyczyać.pl) umieszcza się tę książkę w cyklu o Jacku Ryanie?
W książce występuje Ryan, ale jest to porucznik wydziału zabójstw i ma na imię Emmet. Z Jackiem Ryanem nie ma nic wspólnego :(