Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu

Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu

Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi, ale niewielu z nich pamięta o tym.

Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi, ale niewielu z nich pamięta o tym.

Co sobie uświadamiasz, to też kontrolujesz; to czego sobie nie uświadamiasz, kontroluje ciebie. Zawsze jesteśmy niewolnikami tego, czego sobie nie uświadamiamy.. Jeśli coś sobie uświadomisz, uwolnisz się od tego. To coś jest oczywiście nadal w tobie, jednak nie stanowi dla ciebie przeszkody. Nie kontroluje cię, nie zniewala. I na tym polega podstawowa różnica.

Co sobie uświadamiasz, to też kontrolujesz; to czego sobie nie uświadamiasz, kontroluje ciebie. Zawsze jesteśmy niewolnikami tego, czego sobie nie uświadamiamy.. Jeśli coś sobie uświadomisz, uwolnisz się od tego. To coś jest oczywiście nadal w tobie, jednak nie stanowi dla ciebie przeszkody. Nie kontroluje cię, nie zniewala. I na tym polega podstawowa różnica.

...to,kim jesteśmy,kim wydaje sie nam,że jesteśmy,stanowi efekt naszej kreacji, zmontowany i uporządkowany przez nasz mózg.

...to,kim jesteśmy,kim wydaje sie nam,że jesteśmy,stanowi efekt naszej kreacji, zmontowany i uporządkowany przez nasz mózg.

Jeśli ktoś usiłuje zmienić zewnętrzną rzeczywistość, wydostać się z więzienia, by być wolnym, to doprawdy pozostaje on nadal więźniem. Wolność nie leży w okolicznościach zewnętrznych. Wolność nosi się w sercu.

Jeśli ktoś usiłuje zmienić zewnętrzną rzeczywistość, wydostać się z więzienia, by być wolnym, to doprawdy pozostaje on nadal więźniem. Wolność nie leży w okolicznościach zewnętrznych. Wolność nosi się w sercu.

Wolność to stan umysłu Jeśli czujesz się zniewolony, to nie szukaj złoczyńców dookoła siebie - oni są niewinni.

Wolność to stan umysłu Jeśli czujesz się zniewolony, to nie szukaj złoczyńców dookoła siebie - oni są niewinni.

Życzę wszystkim dorosłym, żebyśmy zawsze byli dziećmi i umieli się cieszyć z tego, co mamy.

Życzę wszystkim dorosłym, żebyśmy zawsze byli dziećmi i umieli się cieszyć z tego, co mamy.

Sierot dobroczyńco! Szczęścia krynico! Panie wiadra z pomyjami! Dusza ma płonie Miłością do Ciebie, Nie opuścisz nas w potrzebie, Tyś jest jak słońce na niebie, Towarzyszu Napoleonie! O, jak szczodrze szafujesz Tym, co Twe stworzenia miłują: Świeża słoma w przegrodzie, Moc strawy w zagonie. Każde zwierzę, duże czy małe Śpi spokojnie, w dzień głosząc Twą chwałę, Sławiąc imię Twe wspaniałe, Towarzyszu Napoleonie! Gdybym miał maleńkie prosiątko Zanim by podrosło, niebożątko Jeszcze grzałoby się w matki łonie A już by dobrze wiedziało Że czcić cię i wielbić - to mało I pierwszy kwik by wydało: "Towarzyszu Napoleonie!".

Sierot dobroczyńco! Szczęścia krynico! Panie wiadra z pomyjami! Dusza ma płonie Miłością do Ciebie, Nie opuścisz nas w potrzebie, Tyś jest jak słońce na niebie, Towarzyszu Napoleonie! O, jak szczodrze szafujesz Tym, co Twe stworzenia miłują: Świeża słoma w przegrodzie, Moc strawy w zagonie. Każde zwierzę, duże czy małe Śpi spokojnie, w dzień głosząc Twą chwałę, Sławiąc imię Twe...

Świat zewnętrzny i świadomość są od siebie współzależne.

Świat zewnętrzny i świadomość są od siebie współzależne.

Nic, poza samymi spostrzeżeniami, nie jest postrzegane i nic poza świadomością nie istnieje. Jedynie jedna, wizualna rzeczywistość wciąż istnieje. Jest ona właśnie tutaj.

Nic, poza samymi spostrzeżeniami, nie jest postrzegane i nic poza świadomością nie istnieje. Jedynie jedna, wizualna rzeczywistość wciąż istnieje. Jest ona właśnie tutaj.

(...) życie nigdy nie jest doskonałe, a „długo i szczęśliwie' nie jest czymś, co zdarza się w przyszłości. Jest natomiast wewnętrznym stanem bycia, który musi rozpocząć się we mnie.

(...) życie nigdy nie jest doskonałe, a „długo i szczęśliwie' nie jest czymś, co zdarza się w przyszłości. Jest natomiast wewnętrznym stanem bycia, który musi rozpocząć się we mnie.

W zasadzie nie może istnieć odległość między obserwatorem i tym, co jest obserwowane. Jeżeli ulegną oni podziałowi, znika rzeczywistość.

W zasadzie nie może istnieć odległość między obserwatorem i tym, co jest obserwowane. Jeżeli ulegną oni podziałowi, znika rzeczywistość.