Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka idealna dla osób które nie mają zielonego pojęcia o malowaniu akwarelami, a chcą się nauczyć malować w stylu botanicznym. W jasny sposób zostały tutaj objaśnione techniki które można stosować przy malowaniu poszczególnych części rośliny: kwiatu, liści, czy nawet kropli rosy. Polecam, jeśli ktoś chce rozpocząć swoją przygodę z akwarelami od malowania kwiatów.

Książka idealna dla osób które nie mają zielonego pojęcia o malowaniu akwarelami, a chcą się nauczyć malować w stylu botanicznym. W jasny sposób zostały tutaj objaśnione techniki które można stosować przy malowaniu poszczególnych części rośliny: kwiatu, liści, czy nawet kropli rosy. Polecam, jeśli ktoś chce rozpocząć swoją przygodę z akwarelami od malowania kwiatów.

Zastanawiałam się czy to nie żart, dopóki nie zobaczyłam tego w księgarni na własne oczy.
Teraz trzeba będzie wypróbować ten "eksperyment"...

Zastanawiałam się czy to nie żart, dopóki nie zobaczyłam tego w księgarni na własne oczy.
Teraz trzeba będzie wypróbować ten "eksperyment"...

Książka z przeceny. Czy było warto?

Ciężko czyta mi się takie książki w których nie jestem w stanie polubić głównego bohatera. I tak niestety stało się i tutaj. Przez około 100 pierwszych stron męczyłam się czytając historię czasem naiwną, czasem irytującą.

Co mnie powstrzymywało przed rzuceniem tej książki w kąt?

Nie tak łatwo mnie złamać.. i właśnie po pierwszej setce pojawił się Adair. Z założenia to jego czytelnik ma nie lubić, ale o dziwo to jego historia poboczna jest dla mnie ciekawsza od historii Lanny i najlepsza w całej książce. Adair to arystokrata i sadysta-alchemik w jednej osobie - poza tym to on "pcha" akcję do przodu i czyni Lanny nieśmiertelną.

Ogólnie:

Książka niestety momentami wlekła mi się niemiłosiernie, nie polubiłam też głównych bohaterów: Lanny,Jonathana i Luke'a.
Czarny charakter "ratuje" całą książkę.

Ode mnie tylko piątka za całokształt. Kolejnych zapowiadanych książek z serii na pewno nie kupię.

Książka z przeceny. Czy było warto?

Ciężko czyta mi się takie książki w których nie jestem w stanie polubić głównego bohatera. I tak niestety stało się i tutaj. Przez około 100 pierwszych stron męczyłam się czytając historię czasem naiwną, czasem irytującą.

Co mnie powstrzymywało przed rzuceniem tej książki w kąt?

Nie tak łatwo mnie złamać.. i właśnie po pierwszej setce...