Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy cykl paproci mógłby się nie kończyć ? Bardzo proszę !

Czy cykl paproci mógłby się nie kończyć ? Bardzo proszę !

Musze przyznać, że dawno już nie czytałam tak fajnej pozycji. Było to moje pierwsze spotkanie z tą autorką i jestem szalenie zaskoczona. Pomysł połączenia XXI wieku ze Słowiańską kulturą jest wręcz genialny. Akcja toczy się nieprzerwanym ciągiem, a jednak książkę czyta się lekko, nie jest przytłaczająca. Nie znajdziemy w niej również zbędnych, przydługich opisów, za to pełno w niej subtelnego humoru. Głowna bohaterka została doskonale napisana, od pierwszych stron czytelnik nie ma żadnych wątpliwości jaką jest ona osobą. I choć przez większość czasu Gosia była dla mnie szalenie irytująca, naiwną, hipochondryczką, to nie byłam w stanie nie zakochać się w "Szeptusze".

Musze przyznać, że dawno już nie czytałam tak fajnej pozycji. Było to moje pierwsze spotkanie z tą autorką i jestem szalenie zaskoczona. Pomysł połączenia XXI wieku ze Słowiańską kulturą jest wręcz genialny. Akcja toczy się nieprzerwanym ciągiem, a jednak książkę czyta się lekko, nie jest przytłaczająca. Nie znajdziemy w niej również zbędnych, przydługich opisów, za to...

Trzeba przyznać, że druga część trylogii Delirium prezentuje się lepiej od swojej poprzedniczki. Możemy znaleźć w niej zdecydowanie więcej akcji, główna bohaterka jest bardziej zdefiniowana i nie tak bezbarwna jak w pierwszej części. W konsekwencji cała książka jest zdecydowanie mniej "rozlana". Jednak określiłabym ją mianem przede wszystkim niezwykle przewidywalnej, a przez to po raz kolejny, mam ogromny niedosyt i poczucie, iż autorka nie umiała wykorzystać potencjału drzemiącego w idei świata bez miłości.

Trzeba przyznać, że druga część trylogii Delirium prezentuje się lepiej od swojej poprzedniczki. Możemy znaleźć w niej zdecydowanie więcej akcji, główna bohaterka jest bardziej zdefiniowana i nie tak bezbarwna jak w pierwszej części. W konsekwencji cała książka jest zdecydowanie mniej "rozlana". Jednak określiłabym ją mianem przede wszystkim niezwykle przewidywalnej, a...

Do "Delirium" zabierałam się dość długo, wyczekując odpowiedniego momentu. Mieliście kiedyś to uczucie, że książka niesamowicie wam się spodoba, jeśli tylko przeczytacie ją w odpowiedniej chwili? Na taką właśnie chwile czekałam.
Świat bez miłości! Jakże świeży i zaskakujący pomysł. I kiedy w końcu przyszedł ten moment, odczułam raczej lekkie rozczarowanie.
Książka sama w sobie lekka, przyjemna i na pewno przeczytam pozostałe części, jednak nie jest to porywająca pozycja, którą pochłania się jednym tchem w nieznośnej ekscytacji na to co wydarzy się dalej. Może to przez zbyt duże oczekiwania, jednak po tak oryginalnej idei spodziewałam się po prostu więcej.

Do "Delirium" zabierałam się dość długo, wyczekując odpowiedniego momentu. Mieliście kiedyś to uczucie, że książka niesamowicie wam się spodoba, jeśli tylko przeczytacie ją w odpowiedniej chwili? Na taką właśnie chwile czekałam.
Świat bez miłości! Jakże świeży i zaskakujący pomysł. I kiedy w końcu przyszedł ten moment, odczułam raczej lekkie rozczarowanie.
Książka sama w...

W "Kobiecie namiętnej" trupy padają prawie z taką częstotliwością jak w "Grze o tron", a wniosek po przeczytaniu jest jeden: dużymi cyckami zwojujesz świat !

W "Kobiecie namiętnej" trupy padają prawie z taką częstotliwością jak w "Grze o tron", a wniosek po przeczytaniu jest jeden: dużymi cyckami zwojujesz świat !

Jedna z tych książek, które czyta się niezwykle szybko. Dość banalna, ale czy nie takie właśnie powinny być romanse ?

Jedna z tych książek, które czyta się niezwykle szybko. Dość banalna, ale czy nie takie właśnie powinny być romanse ?

Och, to było tak d o b r e !. Po pierwszej części zabrałam się za drugą bez większych oczekiwań i zostałam niezwykle zaskoczona. Dużo lepsza niż jej poprzedniczka, bardziej dopracowana i zdecydowanie oryginalniejsza. Nie ma tu już dziewczyny na wzór Igrzysk Śmierci, która jest idealna w swych ideach i wyborach. Zamiast tego mamy bardzo realistyczny obraz osoby która nie jest czarno biała a jej postawa i wybory zachwycają w tym samym stopniu co powodują niejaką niechęć i odrzucenie do głównej bohaterki. A wszystko to w ciągłej nieustającej akcji.

Och, to było tak d o b r e !. Po pierwszej części zabrałam się za drugą bez większych oczekiwań i zostałam niezwykle zaskoczona. Dużo lepsza niż jej poprzedniczka, bardziej dopracowana i zdecydowanie oryginalniejsza. Nie ma tu już dziewczyny na wzór Igrzysk Śmierci, która jest idealna w swych ideach i wyborach. Zamiast tego mamy bardzo realistyczny obraz osoby która nie...

Koncepcja mało oryginalna koncepcja, jednak ciągła akcja i niespodziewane zwroty dodają jej uroku.

Koncepcja mało oryginalna koncepcja, jednak ciągła akcja i niespodziewane zwroty dodają jej uroku.

Momentami troszku zbyt naciągana.

Momentami troszku zbyt naciągana.

Piękna.

Piękna.

Książka niewątpliwie męcząca i wymagająca dużego skupienia. Ale dobra, bardzo dobra.

Książka niewątpliwie męcząca i wymagająca dużego skupienia. Ale dobra, bardzo dobra.

Jak chyba wszyscy zawiodłam się na ostatniej części. Książka fajna i dobrze się czyta, ale to już nie te Igrzyska co na początku... szkoda.

Jak chyba wszyscy zawiodłam się na ostatniej części. Książka fajna i dobrze się czyta, ale to już nie te Igrzyska co na początku... szkoda.

Cudowna i zaskakująca. Biorę się za następną część!

Cudowna i zaskakująca. Biorę się za następną część!

Bardzo dobra pochłonęłam ją w jeden dzień, opisy są rzeczowe a akcja szybka a po przeczytaniu ostaniego zdania zostaje niedosyt czyli to co najlepsze.

Bardzo dobra pochłonęłam ją w jeden dzień, opisy są rzeczowe a akcja szybka a po przeczytaniu ostaniego zdania zostaje niedosyt czyli to co najlepsze.

Przeczytałam na prośbę koleżanki i jej zapewnienia o niesamowitym zakończeniu. Osobiście książka nie zrobiła na mnie wrażenia. Końcówka (przynajmniej dla mnie) była przewidywalna i jakby czegoś tam brakło. Poza tym czytając miałam wrażenie, że autorka miała pomysł ale nie wiedziała jak go przelać na papier i momentami widać skopiowanie stylu i pomysłów innych pisarek (jak choćby Meyer czy Rowling). Jednak mimo wszystko przeczytałabym drugą cześć z czystej ciekawości czy autorce uda się wyplątać w pajęczynę którą sama uplotła.

Przeczytałam na prośbę koleżanki i jej zapewnienia o niesamowitym zakończeniu. Osobiście książka nie zrobiła na mnie wrażenia. Końcówka (przynajmniej dla mnie) była przewidywalna i jakby czegoś tam brakło. Poza tym czytając miałam wrażenie, że autorka miała pomysł ale nie wiedziała jak go przelać na papier i momentami widać skopiowanie stylu i pomysłów innych pisarek (jak...

Tak, tak wiem, że wszyscy chwalą to jako dzieło sztuki... Cóż szczerze powiedziawszy przebrnięcie przez wszystkie trzy części zajeło mi mnóstwo czasu i wysiłku, książki wydawały się być napisane w strasznie męczący sposób i choć cała historia niewątpliwie ciekawa to czytanie jej dla mnie osobiście było katorgą.

Tak, tak wiem, że wszyscy chwalą to jako dzieło sztuki... Cóż szczerze powiedziawszy przebrnięcie przez wszystkie trzy części zajeło mi mnóstwo czasu i wysiłku, książki wydawały się być napisane w strasznie męczący sposób i choć cała historia niewątpliwie ciekawa to czytanie jej dla mnie osobiście było katorgą.

Szczerze mówiąc... czuje jakiś taki zły niedosyt, myślę że zakończenie mogło być lepsze.

Szczerze mówiąc... czuje jakiś taki zły niedosyt, myślę że zakończenie mogło być lepsze.

Nie zawiodłam sie na kolejnej części, jak poprzednie czyta się szybko i łatwo. Po prostu cud-miód:)

Nie zawiodłam sie na kolejnej części, jak poprzednie czyta się szybko i łatwo. Po prostu cud-miód:)

Masakra, poległam na pierwszych zdaniach, wątpię żebym kiedyś do tego wróciła...

Masakra, poległam na pierwszych zdaniach, wątpię żebym kiedyś do tego wróciła...

Zawiodłam się na końcówce. Nijaka. Jednak cała książka cudowna. Jedna z tych które chcemy mieć na własność, żeby móc pozaznaczać wybrane zdania i pozaginać kartki w momentach do których wracamy, bo zapierają nam dech w piersiach.

Zawiodłam się na końcówce. Nijaka. Jednak cała książka cudowna. Jedna z tych które chcemy mieć na własność, żeby móc pozaznaczać wybrane zdania i pozaginać kartki w momentach do których wracamy, bo zapierają nam dech w piersiach.