Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dobra i przystępna literatura faktu - jest to jednocześnie i po trosze książka historyczna, podróżnicza i reportaż: skupiająca się przede wszystkim na XX-wiecznej historii Hiszpanii i jej sytuacji na początku XXI wieku.

Bardzo dobra i przystępna literatura faktu - jest to jednocześnie i po trosze książka historyczna, podróżnicza i reportaż: skupiająca się przede wszystkim na XX-wiecznej historii Hiszpanii i jej sytuacji na początku XXI wieku.

Jak to mówił klasyk: "taki obraz wasz". Wbrew opisowi z okładki, powiedziałbym, że Dysforia nie ma nic z literatury faktu, to po prostu zbiór opowiadań, tyle że osadzonych w polskiej współczesności. Jak to ktoś przede mną wspomniał, w sumie jest to w wielu miejscach jazda po stereotypach: korpoludzie, kredyty hipoteczne, rozwody, rodzinne polskie święta, wszystko do bólu przerysowane, chyba o wszystkim tym gdzieś czytałem, słyszałem w jakichś postach na fejsbuku, memach, reportażach.
Z drugiej strony czyta się Dysforię całkiem lekko i przyjemnie, jest gorzkie, zabawne, czasem nawet błyskotliwe. Jeśli jest to n-ty przerysowany opis korporacji, alkoholików, zgorzkniałych facetów po rozwodach, to jest to najlepszy przerysowany opis tematu jaki dłuższego czasu czytałem.

Jak to mówił klasyk: "taki obraz wasz". Wbrew opisowi z okładki, powiedziałbym, że Dysforia nie ma nic z literatury faktu, to po prostu zbiór opowiadań, tyle że osadzonych w polskiej współczesności. Jak to ktoś przede mną wspomniał, w sumie jest to w wielu miejscach jazda po stereotypach: korpoludzie, kredyty hipoteczne, rozwody, rodzinne polskie święta, wszystko do bólu...

To o nas!

To o nas!

Pierwsza książka Łysiaka jaką dorwałem. Z jednej strony pisze świetnie i na pewno sięgnę po następne. Z drugiej strony - jak dla mnie niewiele konkretów. Czytałem parę lat temu Michnikowszycznę i teraz czytając Salon odniosłem wrażenie że obie książki w krytyce Michników i Geremków operuje dokładnie tym samym zestawem argumentów, stąd ocena.

Pierwsza książka Łysiaka jaką dorwałem. Z jednej strony pisze świetnie i na pewno sięgnę po następne. Z drugiej strony - jak dla mnie niewiele konkretów. Czytałem parę lat temu Michnikowszycznę i teraz czytając Salon odniosłem wrażenie że obie książki w krytyce Michników i Geremków operuje dokładnie tym samym zestawem argumentów, stąd ocena.

Może i celna jeśli chodzi o mechanizmy funkcjonowania świata polityki i mediów, technicznie - grafomania.

Może i celna jeśli chodzi o mechanizmy funkcjonowania świata polityki i mediów, technicznie - grafomania.

Współczesność w pigułce.

Współczesność w pigułce.