Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z początku bardzo się ciągnie, za połową jest parę wzlotów akcji, ale niestety wszystko do przewidzenia. Do pociągu może być, jeśli nie ma nic lepszego.

Z początku bardzo się ciągnie, za połową jest parę wzlotów akcji, ale niestety wszystko do przewidzenia. Do pociągu może być, jeśli nie ma nic lepszego.

Myślę, że można „Pamiętniki Wampirów” cz. I nazwać fantastycznym kryminałem o miłości.

Z początku łatwo można zauważyć podobieństwa do „Zmierzchu”, aczkolwiek nie są one rażące gdyż ujęte w innej scenerii i nieco innym kontekście. Główni bohaterowie zaskakująco dobrze radzą sobie z problemem zakazanej miłości, bez zbędnych dylematów i oporów (których nie oszczędzono nam w „Zmierzchu”) . „Wampirzość” również tutaj wygląda inaczej, z jednej strony bardziej ludzko, z innej możliwości wampirów mają o wiele szerszą skalę.

Książka oferuje nam bogactwo bohaterów, wątków, tajemnic oraz spory ładunek emocjonalny. Stąd właśnie tytuł, który nadałam książce na początku. Sądzę, że panom także powinna się spodobać.

Myślę, że można „Pamiętniki Wampirów” cz. I nazwać fantastycznym kryminałem o miłości.

Z początku łatwo można zauważyć podobieństwa do „Zmierzchu”, aczkolwiek nie są one rażące gdyż ujęte w innej scenerii i nieco innym kontekście. Główni bohaterowie zaskakująco dobrze radzą sobie z problemem zakazanej miłości, bez zbędnych dylematów i oporów (których nie oszczędzono nam w...