Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach:

Wahałam się nad oceną "słaba" o "może być". Dałam gwiazdkę więcej ze względu na zwierzęta, które lubię. To pierwsza książka Olgi Tokarczuk, którą czytałam. Przypuszczam, że na długo pozostanie ostatnią. Powieść nie podobała mi się i w wielu momentach mnie denerwowała. Trudno mi uwierzyć, że główna bohaterka, teoretycznie mądra, przedsiębiorcza i doświadczona kobieta, tak nieudolnie, a czasami wręcz głupio, próbowała przekonywać do swoich racji.
Dla mnie książka jest nieprzekonująca, fragmentami nieprzemyślana albo przynajmniej nielogiczna.
Sam motyw działania głównej bohaterki rozumiem i popieram.

Wahałam się nad oceną "słaba" o "może być". Dałam gwiazdkę więcej ze względu na zwierzęta, które lubię. To pierwsza książka Olgi Tokarczuk, którą czytałam. Przypuszczam, że na długo pozostanie ostatnią. Powieść nie podobała mi się i w wielu momentach mnie denerwowała. Trudno mi uwierzyć, że główna bohaterka, teoretycznie mądra, przedsiębiorcza i doświadczona kobieta, tak...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka, którą warto przeczytać. Dla mnie największą jej zaletą jest przedstawienie ciekawych, dobrze skonstruowanych psychologicznie postaci na tle historii niby nam współczesnej, a jednak bardzo odległej, okrutnej. Łatwiej jest myśleć, że do bestialskich zachowań dochodziło w zamierzchłej przeszłości, gdy nie było takiego przepływu informacji, a dzisiaj ludzkość tak się rozwinęła społecznie, wykształciła w sobie dużą wrażliwość i nie pozwala na łamanie praw człowieka w majestacie prawa. Ale tak nie jest. Oczywiście o tym dowiadujemy się nie z książek beletrystycznych, a zwykle z serwisów informacyjnych, tylko że one podają tyle katastroficznych wiadomości, iż bardziej znieczulają na cierpienie niż uwrażliwiają. W książkach takich jak ta, zarówno ofiary jak i oprawcy mają imiona, rodziny, dowiadujemy się co lubią i często dlaczego robią to, co robią. Dlatego ich historie przemawiają dużo bardziej niż medialne statystyki.
Kolejna przykra konkluzja po przeczytaniu tej książki jest taka, że przeżywają i wielokrotnie decydują o losach narodów nie jednostki bardziej wartościowe, mądrzejsze, a zakompleksione kanalie, kierujące się żądzą zemsty, dewianci, mierni egocentrycy. Pocieszające może jest to, że te postacie szczęśliwe nie są. Z dwóch chłopców, których historia jest głównym tematem powieści, dużą większą sympatię wzbudzał we mnie Hassan. Był mądrzejszy i lepszy od Amira. Chociaż jego życie było teoretycznie dużo trudniejsze, myślę, że jednak żyło mu się lepiej, a przynajmniej przyjemniej, niż Amirowi.
Lubię książki, o których mogę myśleć po skończeniu czytania i nie dochodzę do wniosku, że straciłam czas, a autor zlekceważył czytelnika. "Chłopiec z latawcem" daje dużo do myślenia.
O innych zaletach książki jest napisane w bardzo wielu recenzjach.
Polecam lekturę.

Książka, którą warto przeczytać. Dla mnie największą jej zaletą jest przedstawienie ciekawych, dobrze skonstruowanych psychologicznie postaci na tle historii niby nam współczesnej, a jednak bardzo odległej, okrutnej. Łatwiej jest myśleć, że do bestialskich zachowań dochodziło w zamierzchłej przeszłości, gdy nie było takiego przepływu informacji, a dzisiaj ludzkość tak się...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

Okładka książki Błądzą wszyscy (ale nie ja) Elliot Aronson, Carol Tavris
Ocena 7,5
Błądzą wszyscy... Elliot Aronson, Car...

Na półkach:

Książka pomaga zrozumieć prawdziwe motywy swojego postępowania, zachowania innych ludzi, a przez to pozbyć się złudzeń zarówno w stosunku do siebie, jak i innych. Zmienia spojrzenie na świat i oszczędza rozczarowań. Do tego jest dobrze i ciekawie napisana. Gorąco polecam

Książka pomaga zrozumieć prawdziwe motywy swojego postępowania, zachowania innych ludzi, a przez to pozbyć się złudzeń zarówno w stosunku do siebie, jak i innych. Zmienia spojrzenie na świat i oszczędza rozczarowań. Do tego jest dobrze i ciekawie napisana. Gorąco polecam

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to