Melania Robak to osoba, która ciągle musiała walczyć o szczęście, przyjaźń, sukces, akceptację i zrozumienie. Życie zahartowało ją od młodych lat. W liceum chciała zapomnieć o koszmarze z podstawówki, zdobyć grono przyjaciół i nie być odmieńcem. Wychowana jedynie przez matkę dziewczyna nie mogła kupić koleżanek drogimi ubraniami, kosmetykami czy innymi dobrami, które sporo kosztują. Po śmierci matki i odkryciu prawdy o swojej przeszłości panna Robak postanowiła pokazać na co ją stać. Skończyła studia, zdobyła świetny fach, poradziła sobie za granicą, zyskała zawodowy prestiż i zakochała się w pewnym mężczyźnie. Ten związek mimo poważnych planów rozsypał się w proch. Mela wróciła do Polski i tu ułożyła sobie życie. Ale pewnego dnia zadzwonił telefon i przeszłość postanowiła o sobie przypomnieć...

„Nefrytowa szpilka” to powieść, której akcja rozgrywa się w trzech miastach, trzech państwach i na dwóch kontynentach. Sama historia to jakby trzy opowieści, które się wzajemnie uzupełniają i perfekcyjnie łączą w świetną całość, w fabułę, która nie pozwala na odłożenie książki przed przeczytaniem ostatniego zdania. Główna bohaterka to niezwykle mocna osobowość, która uparcie dąży do celu. Znajduje w sobie niewyczerpane pokłady sił, by walczyć z brakiem akceptacji u rówieśników, z chorobą, śmiercią i żałobą po matce. Melania wie, że tak naprawdę może liczyć tylko na siebie. Jako młoda dziewczyna doskonale radzi sobie z odrzuceniem przez osobę, dla której powinna być niezwykle ważna. Jako stojąca u progu zawodowego życia Mela wykorzystuje swój talent i dzięki sumiennej pracy osiąga zawodowy sukces, staje się zamożna i niezależna. A miłość? Czyż ta kobieta na nią nie zasługuje? I czy los podaruje jej kochaną osobę?

„Nefrytowa szpilka” ma wiele atutów. Uroku dodaje jej chiński pamiętnik Nije Ke Xin, który można traktować jako powieść w powieści. Autorce udało się świetnie przybliżyć atmosferę i klimat odległego azjatyckiego kraju, pokazać jego specyfikę. Zrobiła to bardzo dyskretnie i doskonale splotła ze sobą dwie rzeczywistości – chińską i rodzimą, a osiągnięty splot czyni książkę wyjątkową i oryginalną. Trudno odmówić temu tytułowi atrakcyjności. Lektura niesie w sobie pewne ważne przesłanie, które swoim postępowaniem realizuje Melania Robak. Los nie zawsze bywa łaskawy, nie zawsze przynosi nam to, o czym marzymy. Zawsze jednak możemy wziąć sprawy w swoje ręce i dążyć mimo wszystko do realizacji swoich planów. W życiu szkoda czasu na marudzenie, utyskiwanie i biadolenie. Owszem najłatwiej załamać ręce i się poddać. Warto jednak wziąć przykład z Meli i powalczyć o szczęście.

Powieść Joanny Miszczuk to świetna propozycja na zimowe wieczory. To książka napisana z polotem i pomysłem, to niesztampowa opowieść o miłości, walce z przeciwnościami losu, która obdarowuje czytelnika dobrą energią, która dodaje sił, gdy w życiu droga wiedzie pod górę. Polecam miłośnikom dobrego obyczaju i książek z egzotyką w tle.

Bernardeta Łagodzic-Mielnik