Wydawać by się mogło, że nikt już nic oryginalnego w tym temacie nie wymyśli. Być może jest to prawdą… ale jednak Gabriela Gargaś w książce pt. „Pośród żółtych płatków róż” podjęła się tematu miłości. Miłości trudnej, miłości męczącej a jednocześnie pięknej i bardzo wymagającej.

Zuza, 30-letnia singielka, zakochała się w żonatym mężczyźnie. W pełni świadomie brnie w chory związek, jako ta trzecia, jako ta zła. Ta, która kradnie chwile dla siebie z życia rodzinnego Roberta. Żona oczywiście o niczym nie wie, ale jednak gdzieś podświadomie czuje, że jej małżeństwo psuje się od środka. Codzienność zabija poczucie winy, a nadmiar obowiązków i brak czasu dla siebie czynią ją coraz mniej atrakcyjną w oczach własnego męża. Trójkąt staje się coraz bardziej niewygodny, a jednak z biegiem czasu nabiera kształtów, formy i treści ….

Joanna jest kuzynką Zuzy. Mężatka ze wspaniałymi perspektywami na przyszłość. Do pełni szczęścia brakuje tylko dziecka. Niestety na brak potomka narzeka tylko mąż Joanny - Michał. Ona sama stawia na karierę i rozwój zawodowy. Na dziecko ma jeszcze przecież czas …

Wśród bohaterów pojawiają się także inne kobiety i mężczyźni, którzy w różni sposób uwikłani są w miłosne historie. Każdy z bohaterów przeżywa emocje w indywidualny sposób. Każda miłość jest inna, a jednak…. jest miłością, czy tylko przelotnym zauroczeniem, a może przyjaźnią, czy tylko ucieczką od codzienności?

Te i szereg innych pytań pojawiają się podczas lektury „Pośród żółtych płatków róż”. Zaczynamy się zastanawiać ile smaków, kolorów może mieć miłość? Historie opisywane przez autorkę stają się nam bliskie przez ich banalność, przewidywalność. To, co przeżywamy razem z bohaterami przydarza się w życiu codziennym naszym przyjaciołom, znajomym lub nam samym, przez co treść powieści smakuje słodko-gorzko.

Konstrukcja kolejnych postaci oraz powiązań między nimi jest bardzo przemyślana. Brawa dla Gabrieli Gargaś za odwagę i niesamowite wyczucie tematu. Pokazanie banalnego tematu niby w sposób prosty, a jednak pozostawiający czytelnika z własnymi przemyśleniami. Nic nie dzieje się przypadkiem, na wszystko mamy wpływ, jesteśmy dorosłymi ludźmi, którzy w pełni świadomie podejmują decyzje. Czy to jednak jest usprawiedliwieniem, czy wymówką dla popełnianych przez nas błędów?

Książka godna polecenia dla kobiet przede wszystkim. Dla matek, żon, kochanek, rozwódek i singielek. Warto przeczytać „Płatki żółtych róż” drogie Panie... może choćby po to, aby uzmysłowić sobie, że nikt z nas nie jest i nie będzie doskonały. Każdy z nas ma prawo popełniać błędy a miłość istnieje, musi istnieć!