I co? I się nie zawiodłem. Fabuła zakręcona niczym świński ogonek zasuwa do przodu jak kolej TGV, a przy tym raczy odbiorcę okresowo dawką specyficznego dowcipu pierwszego gatunku. Nie jest do końca jasne, czy to kryminał, sensacja, thriller czy komedia. Przestępczy półświatek wchodzi w sferę publiczną, politycy układają się z przestępcami, a policja nie spełnia swoich obowiązków. W osnowie mamy obraz polskiego społeczeństwa, z naciskiem na toczące je rozmaite stereotypy i patologie. Całość - ku mojej uciesze - zaprezentowana w charakterystycznym stylu Mariusza Zielke - lekkim, bezpośrednim i szczerym do bólu, z naciskiem na świetną narracje i dialogi uzupełnione 'myślowymi' dygresjami.

Główny bohater książki, właściciel agencji detektywistycznej, niespodziewanie ląduje w poważnej aferze gospodarczej... tuż po powrocie z wakacji, na których był przypadkowym świadkiem zamachu bombowego. Mógłby się załamać i zwariować w obliczu takich sensacji i jeszcze masy dziwnych zbiegów okoliczności, tudzież co rusz czyhających na niego kolejnych zabójców. Niestety, nie ma tak dobrze. Facet ma dystans do siebie i rzeczywistości wielki jak Mount Everest, a przy tym ogromne poczucie humoru, które nie opuszcza go nawet w najgorszych sytuacjach. Błyskotliwy i bezpośredni w kontaktach międzyludzkich próbuje swoimi sposobami rozwiązać całą zagadkę, a przy okazji nawiązać bliższą znajomość z kilkoma kobietami (chociaż to akurat częściej zbliża go do butelki alkoholu niż tych znajomości). Czy mu się uda, czy będzie polskim Jamesem Bondem, czy ujdzie z życiem z całej afery? Możecie mi wierzyć, to nie są najważniejsze pytania, jakie zadaje sobie czytelnik książki Zielke.

Prawie 300 stron świetnej, odprężającej, ale wciągającej lektury, która wieczorem zatrzyma czytelnika do późnych godzin porannych. Wartka akcja, dużo humoru, a wszystko na całkowicie polskim gruncie. I chociaż złośliwi doszukają się kilku warsztatowych potknięć, to i tak jest to pozycja pierwszej jakości. Polecam bez mrugnięcia okiem.

Robert Fryga