„Mroczna Bohaterka. Jesienna Róża” to kontynuacja serii brytyjskiej pisarki o Mrocznych Bohaterkach. Cykl zapoczątkowała „Kolacja z wampirem”, która w opiniach wielu była niedopracowana, a styl nastoletniej autorki wymagał udoskonalenia. Autorce zarzucano głównie nierówną fabułę, jednak jako debiutantce bito brawa za świetne koncepcje. Czy „Jesienna Róża” zdobyła serca fanów „Mrocznej Bohaterki” i zyskała dla cyklu nowych wielbicieli? „Kolacja z wampirem” bardzo przypadła mi do gustu. Lekka, niezobowiązująca lektura, w której pojawia się nuta świeżości, sprawiła, że niezwykle miło spędziłam kilka wieczorów. Jak było z „Jesienną Różą”?

Tytułowa Jesienna Róża to piętnastolatka zdecydowanie wyróżniająca się z tłumu. To nie zwyczajna dziewczyna, lecz dziedziczka tytułu książęcego, a także osoba z kręgu Mędrców władających magią. Róża jest strażniczką w swojej szkole, a jej zadaniem jest walka ze złymi mocami. Tymi posługują się Extermino. Do miasta przybywa syn króla Mędrców, książę Fallon, z którym Róża podejmuje walkę przeciwko czarnej magii. Wydawać by się mogło, że to odrębna historia, która nie ma związku z pierwszą Mroczną Bohaterką, Violet – główną postacią występującą w pierwszym tomie serii. Co łączy obie postacie? W pierwszym tomie roiło się od wampirów. Tutaj mamy do czynienia z rasą Mędrców, którym nieobca jest magia. Są również Extermino i coraz częstsze ataki z ich strony. Róża i Fallon łączą swoje siły i podejmują walkę ze złem. Jak się ona potoczy?

Atutem powieści jest wykreowany przez Abigail Gibbs bardzo ciekawy świat. Niezwykle interesujący pomysł związany z dziewięcioma wymiarami na pewno przykuje uwagę niejednego czytelnika. Szkoda jednak, że autorka dostarcza tak niewielu szczegółów dotyczących samego funkcjonowania stworzonego świata. Jestem przekonana, że w kolejnych tomach pojawi się więcej informacji o wymiarach. Warto również zwrócić uwagę na to, w jaki sposób autorka nawiązuje do wydarzeń, w których udział brała Violet. Początkowo powieść czyta się, jakby stanowiła odrębną historię, jednak okazuje się, że wątki Violet i Róży z czasem idealnie się dopasowują, tworząc jednolitą fabułę.

„Mroczna Bohaterka. Jesienna Róża” to powieść, która zdecydowanie spodoba się fanom gatunku. To typowa, lekka młodzieżówka, choć i starszym czytelnikom może przypaść do gustu. W powieści dużo się dzieje, a nowe koncepcje z pewnością przemawiają na korzyść książki. Ciekawi mnie to, jak autorka przedstawi i rozbuduje pomysł z dziewięcioma wymiarami, dlatego też czekam niecierpliwie na kolejną część „Mrocznej Bohaterki”.

Agnieszka Stolarczyk