Michael Katz Krefeld jest duńskim pisarzem literatury kryminalnej, wyróżnionym kilkoma prestiżowymi nagrodami. Czytając recenzowaną pozycję nie sposób nie docenić jego stylu, lekkości pióra i talentu w budowaniu napięcia, przez co każdy, kto zaneguje jego literacką błyskotliwość, naraża się na popełnienie ciężkiego grzechu. Książka opowiada losy Thomasa "Ravna" Ravnsholdta – detektywa, przebywającego na przymusowym urlopie, który stanął przed trudnym zadaniem odnalezienia zaginionej kilka lat temu dziewczyny „lekkich obyczajów”. Aby tego dokonać, autor zabiera czytelników w prawdziwą psychologiczną i patologiczną jazdę bez trzymanki, w której degradacja społeczeństwa jest kierowcą, a wyzuta moralność, brutalność oraz przerażenie zasiadły na siedzeniach pasażerskich.

Książka została podzielona na trzy perspektywy narracyjne, z której każda została wykreowana w sposób wiarygodny, interesujący i przejmujący. Oprócz wcześniej wspomnianego Ravna, czytelnik śledzi losy Maszy (prostytutki, której przeżycia zasługują na największe wyrazy współczucia) oraz mordercy, który zapoznaje odbiorcę ze swoją przerażającą fascynacją oraz skomplikowanymi relacjami ze swoimi rodzicielami. Kreacja psychologicznych portretów bohaterów musiała być dla autora nie lada wyzwaniem, lecz spisał się w tej kwestii wybitnie. Wszystkie stany emocjonalne są autentyczne, a wgłębianie się w umysły bohaterów jest uzależniające.

Atmosfera, która panuje na stronach publikacji jest mroczna i ciężka. Nie należy się temu dziwić, gdyż tematyka prostytucji i handlu ludźmi nie należy do najbardziej optymistycznych zagadnień naszego świata. Krefeld opisał amoralną stronę Szwecji i Danii, zabierając wyobraźnię odbiorcy do Kopenhagi i Sztokholmu, który w książce przybrał postać prawdziwej gehenny. Spowodowane jest to po części faktem, iż autor (czasami do przesady) nie szczędzi słów w kierunku Szwedów, gdyż jak powszechnie wiadomo, obydwa państwa lubią od czasu do czasu „obdarować” się wzajemną niechęcią.

Podsumowując, książka, która otwiera serię powinna być świeża, interesująca, wciągająca i nowatorska. „Wykolejony” spełnia wszystkie te wymogi, a dodatkowo jest przejmująca, smutna i wywołująca moralne kontrowersje. Autor udowadnia, że pod pokrywą nowoczesnych miast, wciąż można spotkać potwory, zwierzęta w ludzkich skórach, które aby się wzbogacić, zrobią absolutnie wszystko. Sprzedadzą ciała swoich kobiet i zmuszą je do czynów, które powodują obrzydzenie. Ta książka uzależnia i nie sposób się od niej oderwać.

Damian Hejmanowski