Autorka zaznacza, iż wszystkie osoby oraz wydarzenia przedstawione w książce są literacką fikcją. Czy oby na pewno? Ja śmiem twierdzić, że nie. Otóż takich rodzin, takich dzieci, takich tatusiów i mam jest cała masa. Niestety, wielu z nas z pewnością opowiedziałby kilka podobnych historii. Słyszeliśmy o nich z radia, telewizji, widzieliśmy na własne oczy, może nawet słyszeliśmy płacz bezbronnego dziecka bitego przez rodziców. Wszyscy doskonale zdajemy sobie sprawę, że jest to problem masowy i powinniśmy reagować, mówić o tym. To wszystko wiemy, prawda? Ale nie zabronimy sprzedaży alkoholu nieodpowiedzialnym ludziom i nie rozłożymy parasola ochronnego nad wszystkimi dziećmi, a szkoda, zdecydowanie przydałaby się taka „magiczna moc”.

Bohaterem „Czterech listów do Pana Boga” jest rodzina. Mieszkają na wsi i niestety ich warunki materialne nie są zadowalające. Najważniejszy bowiem w tej rodzinie jest alkohol, jest władcą i panem tej rodziny. Ojciec pije ciągle, pije i bije. Swoją agresję, frustracje i wszelkie niepowodzenia wyładowuje na swoich najbliższych. Matka nie potrafi nic zrobić z tą sytuacją. Towarzyszy jej i dzieciom nieustający strach przed tym, co za chwile może się wydarzyć. Nie wyobraża sobie jednak innego życia, nie potrafi podjąć decyzji o jakichkolwiek zmianach. Lepszy przecież mąż i ojciec alkoholik, niż żaden – takie są realia i stereotypy na polskiej wsi.

Dzieci cierpią okrutnie. Uciekają od swojej rzeczywistości do innego świata, świata wymyślonego, w którym jest ciepło, miło i bezpiecznie. Marzą i ciągle mają nadzieję, że ktoś im pomoże. Zosia, córka oprawcy zaczyna pisać listy do Pana Boga. Odnosiłam wrażenie jakby pisała do Świętego Mikołaja, z tą różnicą, że jej prośby są nieco inne. Ona nie prosi o najnowszy hit sklepu z zabawkami, ona prosi o wiarę w lepsze jutro, o spokój i poczucie bezpieczeństwa.

Nie ma większego upokorzenia, niż bać się bliskiego człowieka – tymi słowami Ewy Krzywiec podsumuję moją opowieść o książce. A Ty, czytelniku zdecyduj sam, czy warto sięgać po kolejną historię, w której głównym bohaterem jest alkohol i ogromna krzywda dzieci. Moim zdaniem warto, chociażby po to, żeby sobie uzmysłowić jak wiele złego potrafi udźwignąć mały człowiek i jak bardzo najbliższa osoba może skrzywdzić własne dzieci. 

Iwona Migowska