Bohaterką opowiadań, które budują sytuacje wymagające wykorzystania zdolności retorycznych, jest bystra, inteligentna i ciekawska Zosia. Boryka się ona z różnymi typowymi dla swojego wieku życiowymi sytuacjami: a to nieprzyjemną sytuacją na klasówce, gdy nauczycielka uznała, że ściąga, a to koniecznością przekonania rodziców, by pozwolili zapisać się na kurs fotografii, czy sytuacją, gdy trzeba dziadka nauczyć robić zakupy przez Internet. W takich momentach Zosia musi skutecznie posłużyć się językiem, aby osiągnąć cel. Choć bywa, że to jej przyjdzie otworzyć buzię ze zdziwienia, gdy ktoś inny nieoczekiwanie ujawni krasomówcze zdolności.

Historyjki te lekkie i dowcipne pokazują, jak skutecznie i odpowiednio do sytuacji posługiwać się mową. Przypominają troszkę stylistyką formułę historyjek dla dzieci znaną z książek Grzegorza Kasdepke o uczuciach czy wyrażeniach językowych. Ale nie jest to zarzut, a raczej zaleta. Zgodzą się zapewne z tym wszyscy, którzy z dziećmi czytają wspomnianego autora.

Opowiadankom towarzyszy komiks pt. „Historia retoryki profesora O’Rety”, który skrótowo nakreśla dzieje tej trudnej, ale bardzo ważnej nie tylko w życiu publicznym sztuki.

Dodatkową zaletą książeczki są przypominajki, pomagające uchwycić najważniejsze myśli wypływające z prezentowanych sytuacji. A także ćwiczenia, które wymagają przemyślenia i zastosowania nabytej wiedzy. To ciekawy materiał nie tylko dla dzieci, ale również rodziców, bo może i nam przyda się przypomnienie najważniejszych retorycznych prawd i przedyskutowanie ich wspólnie z dzieckiem w konkretnym zadaniu.  Wszak każdy chce być skuteczny, mały czy dorosły!      

Bardzo polecam!

Justyna Radomińska