Przez powieść przewija się wiele postaci i wszystkie są z sobą powiązane, czytelnik zagłębia się w odmęty rosyjskiej mafii i „czarnego dresu”, poznaje tajemniczą madame Blotski i smak rosyjskiej wódki. Czytelnik nie powinien przyzwyczajać się do bohaterów, bo oni dość szybko giną z rąk „rudej piękności” Niemniej główną bohaterką, którą nie tak łatwo zabić, jest Zoe Dmitroff, której babka Katia Orłowa, poprzez list, powierza sekret tajemniczego ołtarza kości, informując, że Zoe od tego momentu staje się kolejną strażniczką ołtarza i spadkobierczynią legendarnego ludu Toapotror. Tym samym staje się wrogiem wielu ludzi, a jej życie zawiśnie na włosku.

W posiadaniu Zoe jest też film, którego opublikowanie zagrozić może wielu ważnym tego powieściowego świata. Carter dokonuje tutaj niezłego przekrętu historycznego, dokładając do faktów historycznych swoje fikcyjne, ale i też intrygujące części układanki, w których Marilyn Monroe i śmierć prezydenta Johna F. Kennedy'ego; nabierają zupełnie nowego charakteru i stają się niemal najważniejszą częścią całej powieści.

Z czasem Zoe po burzliwym przygodach, kąpieli w Sekwanie i ucieczkach metrem, trafia wreszcie w objęcia Raya tajemniczego mężczyzny, którego nie wiadomo czy się bać, czy mu jednak zaufać. Jedno jest pewne, należy unikać kobiety w perfekcyjnie skrojonym, czerwonym stroju, niejakiej Yasmine Pool, pełnej szaleństwa morderczyni, za którą kryją się potężne nazwiska i nieubłagana rządza zabijania.

To powieść rodem z niezłego filmu akcji. Czytając ją można odnieść wrażenie jakby oglądało się dobry thriller sensacyjny na sali kinowej. Ta „filmowa książka” pełna pościgów, tajemnic i podróży będzie powoli odsłaniać wszystkie swoje sekrety. Czytelnik dowie się jaki związek z całą historią ma otrzymana przez Zoe ikona, cóż takiego skrywa film, który wszyscy chcą dostać w swoje ręce, czym tak naprawdę jest tytułowy ołtarz kości i jaki wpływa ma na człowieka.

Powieść czyta się szybko, a każda strona dostarcza nowych i ciekawych zdarzeń. To swego rodzaju historia alternatywnej rzeczywistości, w której Gułag i ZSRR stają się początkiem budzenia się zastygłych w jaskiniach legend, które z czasem przybierają rzeczywisty wymiar.

Grzegorz Śmiałek