Dziś wszyscy wiemy, co kryje się za pojęciem stalking. Jednak nie zawsze było to takie oczywiste. W latach 90. nikt nie myślał, aby za stalking kogoś karać. Tymczasem miłość czy zauroczenie, które przeradza się w obsesję, może być skrajnie niebezpieczne.

Przekonujemy się o tym, sięgając po najnowszą książkę Magdaleny Majcher pod tytułem „Finalistka”. Ukazała się ona nakładem Wydawnictwa W.A.B. Autorka jest doskonale znana czytelnikom ze swoich poprzednich powieści. Również dla mnie nie jest to pierwsze zetknięcie z jej twórczością. Stąd też wiele sobie po tej książce obiecywałem. Po skończonej lekturze sam sobie zadaję pytanie, czy aby nie za wiele.

Darek jest trzydziestokilkuletnim mężczyzną. Ciągle jednak mieszka z rodzicami i nigdy nie był w związku z żadną kobietą. Właściwie z nikim nie utrzymuje głębszych relacji. Czuje, że jego życie pozbawione jest jakiegokolwiek celu. Wszystko zmienia się pewnego dnia, gdy Darek – nieoczekiwanie nawet dla samego siebie – wchodzi do salonu sukien ślubnych, gdzie właśnie trwa pokaz mody. Tam jego uwagę przykuwa jedna z modelek.

Dla Agaty Szklarskiej ten pokaz był zdecydowanie udany. W pewien sposób otworzył jej drzwi do kariery. Licealistka powoli wchodzi w świat modelingu i odnosi coraz większe sukcesy. Nie przypuszcza, że jest ktoś, kto ciągle o niej myśli. Ktoś, kto uważa ją za swoją księżniczkę.

Darek zbiera się w końcu na odwagę i postanawia porozmawiać z Agatą. Wydaje się jednak, że modelka nie jest nim zainteresowana. Kobieta przyjmuje propozycję jednej z agencji i wyjeżdża do USA. Jest teraz prawdziwą gwiazdą.

Mija kilka lat. Agata wraz z rodziną wraca do Polski. Gdy Darek się o tym dowiaduje, wszystkie uczucia natychmiast do niego wracają. Zupełnie jakby nie było jej kilka dni, a nie kilka lat. Jak daleko posunie się zdesperowany mężczyzna? Czy Agata w porę dostrzeże, że coś może jej grozić? Do czego prowadzą obsesyjne zauroczenie i miłość, którą czuje tylko jedna osoba?

Magdalena Majcher napisała kolejną powieść inspirowaną prawdziwymi wydarzeniami. Pokazała, w jaki sposób fascynacja drugą osobą przeradza się w obsesję, ta zaś prowadzi do wstrząsających wydarzeń. Jednak mówiąc uczciwie, tym razem czegoś mi w tej powieści zabrakło. Momentami czułem się tak, jakbym czytał internetowy artykuł. Chociaż opisywana historia wydarzyła się naprawdę, to jednak książka nie wywołała we mnie głębszych emocji. Oczekiwałbym, że główni bohaterowie zostaną pokazani w szerszym kontekście. Tymczasem pewne wątki – wprowadzone na początku – nie doczekały się rozwinięcia. Samo zakończenie również mogłoby być bardziej rozbudowane i przynoszące czytelnikowi więcej informacji.

„Finalistka” to bez wątpienia powieść z dużym potencjałem, jednak uważam, że w tym przypadku Magdalena Majcher nie wykorzystała go w pełni. Niemniej jednak polecam tę książkę wszystkim szukającym powieści opartej na faktach. Przyznam szczerze, że sam nie słyszałem o tej głośnej sprawie, a po skończonej lekturze jeszcze uzupełniałem informacje w sieci. Między innymi dlatego uważam, że ten tytuł wart jest uwagi.

Wojciech Sobański