"Nasze życie (...) opiera się na wybranych fikcjach. Nasze widzenie świata uwarunkowane jest przez miejsce, jakie zajmujemy w czasie i przestrzeni, a nie przez naszą osobowość, jak chcielibyśmy wierzyć. Toteż każda interpretacja rzeczywistości jest właściwa dla jednego tylko punktu obserwacyjnego. Dwa kroki na zachód lub na wschód, a cały obraz się zmienia..."

Powieść posłużyła za inspirację Julio Cortazarowi do napisania słynnej Gry w klasy, gdzie Paryż zastąpił Aleksandrię, zaś tetralogię specyficzny układ rozdziałów. Na źródło wyraźnej inspiracji durrellowskiej wskazuje dodatkowo opis kochanki Horatia, dokonany poprzez przedstawienie wyglądu jej półki z książkami. Na niej znalazł się Kwartet Aleksandryjski z popodkreślanymi, pozaginanymi i zniszczonymi od częstego czytania stronami, a obok leżał zeszyt z wypisanymi cytatami i uwagami czytelniczki.

Wstęp do pierwszego wydania napisał w 1957 roku Henry Miller.