Książka przedstawia autentyczną historię, sfabularyzowaną przez Mishimę; w 1950 roku fanatyczny mnich podpalił jeden z największych skarbów Japonii - świątynię Kinkakuji.

Powieść ta-jedno z najważniejszych dzieł Yukio Mishimy-mówi o buncie człowieka przeciw zastanym wartościom, zastygłym już w niemą formę. Formą tą człowiek jest urzeczony, a zarazem musi się przed nią bronić. Martwe piękno "Złotej Pagody" jest nieosiągalnym Absolutnym, z którym zmaga się bohater powieści Mishimy. Jego bunt jest protestem przeciw wzorcom krępującym naszą świadomość i nasze działanie.