Romans, Polska wiek XIX. Wiktoria to młoda, dojrzewająca kobietka z wyższych sfer, niepozbawiona właściwej dla swojej klasy dumy wynikającej z pochodzenia oraz artystycznego wykształcenia. Zamieszkuje dwór wraz z ojcem (posiadaczem ziemskim) i dwiema siostrami (Esterą oraz Joanną). Pobożny ojciec dba o dobre wychowanie panien i wpaja im zasady moralne wynikające z doktryn religii katolickiej. Dlatego nic dziwnego, że gdy romans Wiktorii (który kończy się niechcianą ciążą i ślubem kochanka z inną damą), wychodzi na jaw, surowy ojciec postanawia ukarać swoją grzeszną córkę w najbardziej upokarzający dla niej sposób. Najpierw wiezie ją na ślub kochanka, później wywozi do wsi, gdzie przed wieśniakami wyrzeka się swojej córki, a później oddaje ją jednemu z nich w zamian za cielną krowę, pod warunkiem, że tamten weźmie z nią ślub. Benedykt Walczak jako jedyny podejmuje się dopełnienia tej transakcji i zabiera Wiktorię do swojego domu. Dziewczynie nie jest łatwo przystosować się do nowych warunków życia, wciąż myśli o utraconym ukochanym… a zakochany Benedykt robi wszystko, aby jego żonie było dobrze. Między nimi rodzi się uczucie, lecz niespodziewany powrót kochanka Wiktorii przewraca życie Walczaków do góry nogami… Czy Benedykt i Wiktoria w końcu będą razem?

IMPRESJE WIKTORII niosą za sobą dylemat moralny i egzystencjonalny bohaterki wynikający z przekonań religijnych. Pojawi się między innymi odpowiedź na to, czy Bóg karze nas za nasze grzechy, czy może jednak sami ściągamy na siebie ich konsekwencje. Czy sprawiedliwość istnieje? Czy przykazanie „Szanuj matkę i ojca swego” działa także w przypadku, gdy ojciec staje się oprawcą swoich własnych dzieci?