Książeczka opisująca losy chłopca zwanego Samowarem a umieszczona w przedwojennej Warszawie. Sporo tu wspomnień ze szkoły, urwisowania i beztroski. Napisana barwnie i wesoło, wdzięcznie ukazująca obrazki z życia młodych ludzi. Kierowana nie tylko dla młodych. Zawarte w niej są piękne przykłady umiłowania szlachetności, swobody, troski dla piękna, ideałów moralnych i prawdy. Zastanawiają świetne opisy postaci, zwłaszcza wiele nauczycieli ukazanych jest w bardzo pochlebny sposób. Stanowi ona niewątpliwe świadectwo swoich czasów – dziś wiele tamtych sytuacji i ludzi się nie spotyka.

[Nasza Księgarnia, 1996]

Urocze, kipiące humorem gawędy o dziecięcych i szkolnych latach Autora przesycone są szlachetną atmosferą prawdziwego koleżeństwa i serdeczności.

Zabawne przygody, figle i żarty sztubaka z początku dwudziestego wieku opowiedziane przez pisarza z łezką rozrzewnienia i nostalgii są tak żywe i barwne, że książkę tę równie chętnie czytają dzieci jak i dorośli.

[Votum, 1992]

Przyjemnie się czyta wspomnienia z dzieciństwa napisane z humorem. Taka właśnie jest ta książka wesoła i mądra.