Karolina mieszka w Zielonce pod Warszawą, jest jedynaczką, nigdy nie miała serdecznej koleżanki. Przyjaźni się z synem przyjaciółki swojej mamy. Kocha się w chłopcu (a raczej za wszelką cenę chce się w nim zakochać), który już ma dziewczynę. Ojciec jest osobą publiczną. Rodzina przeżywa kryzys. Karolina to typ prymuski; zawsze wzorowo przygotowana, zdolności przywódcze. Zbiera muszle i kolekcjonuje filmy przyrodnicze, stąd jej obsesja na punkcie ekologii. Jej problemem jest fantazjowanie graniczące z mitomanią. Nieskutecznie walczy z obgryzaniem paznokci. Wybrała obóz językowy w nadziei, że nie spotka tam nikogo znajomego. Akcja rozgrywa się w okolicach późnej wiosny, czyli maj i początek czerwca. Główny problem poruszony w powieści: kłamstwo.