"W Łowiczu, w dworcu arcybiskupim, gdzie podówczas przebywał prymas Prażmowski, bliżej chcąc być stolicy, pod koniec 1668 roku, po odjeździe Jana Kazimierza, ruch, zjazdy i narady były nieustające.
Arcybiskup pochlebiał sobie, że w ręku miał koronę i że nią rozporządzi, jak mu się podoba, rodzinie i sprzymierzeńcom zapewniając znakomite korzyści. Francuskie zasługi, poczęte za żywota Marji Ludwiki przeżyły ją i triumfowały......" (fragment)

źródło opisu: fragment książki