Pragnę podzielić się z Państwem swoją twórczością i zadedykować wiersz "Segregowanie" młodym czytelnikom, którzy staną wkrótce przed wyborem zawodu.

Beata Małgorzata Moniuszko
"Segregowanie"

Tadek dziś wyrzucił śmieci,
lecz niestety, tak jak leci:
szklane butle z plastikami,
papier, szmaty z odpadkami.

Metalowe różne sprzęty,
stary błotnik ciut pogięty,
szorstki dywan z morskiej trawy,
słonia już nie do zabawy.

Przypalony, brudny garnek,
plastikową lalki wannę,
ciśnieniomierz do mierzenia,
buty już nie do chodzenia.

Z okna widzi to sąsiadka,
trzeba więc nauczyć Tadka,
segregować to śmietnisko,
żeby chronić środowisko.

Recykling, to znany temat
i nikt wątpliwości nie ma,
że na szmaty, szkło, plastiki
są specjalne pojemniki.

Papier na makulaturę,
to są akcje szkolnych zbiórek.
Puszki, metal oraz sprzęty
w punktach tną na elementy.

A więc głowi się sąsiadka,
jak przekonać tego Tadka.
Tadek biegnie znów grać w piłkę,
lecz zatrzymał się na chwilkę.

I tak mówi do sąsiadki:
- Wiem, sortuje się odpadki.
No i jeszcze pani powiem,
że chcę zostać ekologiem.

Pragnę podzielić się z Państwem swoją twórczością i zadedykować wiersz "Segregowanie" młodym czytelnikom, którzy staną wkrótce przed wyborem zawodu.

Beata Małgorzata Moniuszko
"Segregowanie"

Tadek dziś wyrzucił śmieci,
lecz niestety, tak jak leci:
szklane butle z plastikami,
papier, szmaty z odpadkami.

Metalowe różne sprzęty,
stary błotnik ciut pogięty,
szorstki dywan z...