Nazwa może błędnie przynosić na myśl jakiś oBŁĘDNIE brutalny i perwersyjny horror. Otóż zdecydowanie nie. Po pierwsze- nie jest to horror, po drugie- ciężko tam znaleźć kroplę podniecenia, która wywołana akcją nakręcałaby umysł czytelnika, by ten dalej brnął w głębiny mlekiem i miodem płynącej... komunistycznej Polski. Tak, akcja ma miejsce w Polsce, a głównym bohaterem jest kardynał, który tak naprawdę nie wie przed kim ucieka, przed kim musi uciekać, kogo się obawiać a z kim można trzymać. Pogmatwane, wiem. I tak jest przez niecałe 150 stron, czyli całą książkę. Może i brzmi jak dobry film akcji, ale tak do końca nie jest. Jak już porysowałem to autko, to umyję chociaż szyby. Czytelnika może zatrzymać dziecinny lęk Eminencji. Co się stanie jutro, czy będzie jakieś jutro itp. Sytuację ma nie do pozazdroszczenia i wydawać się może, że właśnie zaprzeczyłem temu co napisałem prędzej- że wszystko jest tutaj fałszywe i nazbyt wyidealizowane (w kontekście poprowadzenia akcji). Ma to jednak swój urok. Nie wie niczego ani protagonista literacki, ani ten z drugiej strony. IIIII... znowu muszę posolić za brak dużego sensu między początkiem, środkiem a końcem, jeśli chodzi o życie kardynała Bema. Coś w tej książce jest pogmatwanego, a także coś przyciągającego (pewnie miejsce akcji). Powiedzmy pół na pół. Można po taniosze wypróbować, choć nakład to tylko 10000. Spieszmy się, spieszmy, bo to co przeczytane to nasze!

Nazwa może błędnie przynosić na myśl jakiś oBŁĘDNIE brutalny i perwersyjny horror. Otóż zdecydowanie nie. Po pierwsze- nie jest to horror, po drugie- ciężko tam znaleźć kroplę podniecenia, która wywołana akcją nakręcałaby umysł czytelnika, by ten dalej brnął w głębiny mlekiem i miodem płynącej... komunistycznej Polski. Tak, akcja ma miejsce w Polsce, a głównym bohaterem...