Książka ta adresowana jest głównie do rodzin (zwłaszcza rodziców) młodocianych samobójców. Ma być dla nich pocieszeniem, nadzieją i apelem do odnalezienia Boga i miejsca we wspólnocie Kościoła.
Autor pomaga sobie wieloma cytatami z pism religijnych, ale głównie opiera się na Biblii - znane sobie historie porównuje z biblijnymi.
Stara się odpowiedzieć na pytanie "co dalej?", dokąd idą samobójcy. Do piekła? Uważa, że każdy człowiek po śmierci (naturalnej, czy samobójczej) staje przed obliczem Boga i ma prawo wybrać, powiedzieć Mu "tak" lub "nie".

Może i ta książka ma dawać nadzieję rodzinom, Autor apeluje również do potencjalnych samobójców (zwłaszcza w kończącym książkę liście), jednak w moim mniemaniu, usprawiedliwia samobójstwo i swoimi twierdzeniami pozbawia strachu przed "sądem" po śmierci.
Może być trochę niebezpieczna dla ludzi, którzy myślą o samobójstwie, choć zapewne nie ma tego na celu.

Spodziewałam się czegoś mocniejszego. Ogólnym przesłaniem tej książki jest "Bóg cię kocha, zaufaj mu", a to chyba trochę zbyt mało, żeby kogoś przekonać. Wszystko, co Autor zamieścił w książce, streścił na stronach 142-143, więc jeśli nie masz czasu, zapoznaj się tylko z tymi stronami.

Książka adresowana jest szczególnie do ludzi religijnych. Wyjątkowo poruszający jest list Autora adresowany do młodych ludzi myślących o samobójstwie, kończący książkę.

Książka ta adresowana jest głównie do rodzin (zwłaszcza rodziców) młodocianych samobójców. Ma być dla nich pocieszeniem, nadzieją i apelem do odnalezienia Boga i miejsca we wspólnocie Kościoła.
Autor pomaga sobie wieloma cytatami z pism religijnych, ale głównie opiera się na Biblii - znane sobie historie porównuje z biblijnymi.
Stara się odpowiedzieć na pytanie "co dalej?",...