Hołd dziennikarski wybitniej korespondentki wojennej dla trzech wybitnych koleżanek, które były w sercu wydarzeń i napisały o Wietnamie przełomowe książki, a mimo to nadal są na marginesie męskiego reportażu, co dobitnie widać w najnowszej Antologii reportażu wojennego Wojciecha Jagielskiego w rozdziale Indochiny.
Śladu nawet nie ma. Żadnej wzmianki.
W ogóle jest bardzo mało kobiecych głosów w tej Antologii, co jest bardzo przykre i znamienne w świetle tezy stawianej w powyższej książce, że mężczyźni nie dojrzeli do uznania geniuszu kobiecej percepcji i pracowitości i nadal są głusi na odmienność, nadal skutecznie sekują kobiecy punkt widzenia często bardziej odkrywczy i prawdziwy. Każda z nich otrzymała za swoje reportaże prestiżowe nagrody, a mimo to żadna z nagradzanych książek bohaterek wymienionych w dziele nie doczekała się przekładu na język polski.
Zatem książka jest arcyważnym głosem w zdominowanym przez mężczyzn świecie reportażu wojennego.

Hołd dziennikarski wybitniej korespondentki wojennej dla trzech wybitnych koleżanek, które były w sercu wydarzeń i napisały o Wietnamie przełomowe książki, a mimo to nadal są na marginesie męskiego reportażu, co dobitnie widać w najnowszej Antologii reportażu wojennego Wojciecha Jagielskiego w rozdziale Indochiny.
Śladu nawet nie ma. Żadnej wzmianki.
W ogóle jest bardzo...