Losy superbohaterów Złotej Ery w powojennej Ameryce bardzo dobrze przedstawił komiks „Nowa granica”. Jednakże ponad 10 lat wcześniej ukazała się inna miniseria o podobnej tematyce. Mowa tu o „Złotej Erze”, która ukazała się na przełomie 1993 i 1994 i była osadzona poza głównym uniwersum DC. Tytuł ten został trochę zapomniany i jego miejsce właśnie zajęła „Nowa granica”. Czy zasługuje on na miejsce w Kolekcji?

Po II wojnie światowej większość superbohaterów postanawia przejść na emeryturę. Jednakże jeden z herosów, Americommando ma inne plany – postanawia rozpocząć karierę polityczną. Poza tym zaczyna bardzo promować superbohatera powiązanego bezpośrednio z rządem USA – Dynamana.

W tym tomie jest zaskakująco mało elementów superbohaterskich. Więcej jest tu scen obyczajowych pokazujących zmagania herosów z codziennością. Część bohaterów musi radzić sobie z traumami z czasów wojny, a jeszcze inni nie mogą w ogóle się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Nie ma tu przy tym zbyt dużego wpadania w przesadę – często największym wrogiem bohaterów jest proza życia. Kiedy już jednak pojawiają się typowe motywy superbohaterskie są bardzo dobrze poprowadzone – w jednej z bardziej spektakularnych walk niemal każdy się może wykazać. Niestety łatwo można się pogubić w natłoku herosów – wiele postaci jest bardzo mało znanych i chwilę może zająć, żeby zorientować się kto jest kim.

Wątek polityczny przez większość tomu jest prowadzony bardzo dobrze. Pokazane jest jak cynizm i populistyczne hasła zmieniają dawnych herosów w bardzo wyrachowane osoby. Niestety zostaje to bardzo popsute przez pewien zwrot akcji w końcówce historii. Na dodatek twórcy postanowili przysłowiowo „przeskoczyć rekina” i zastosować ten sam zwrot akcji drugi raz, ale tym razem doprowadzając go do absurdu.

Rysunki Paula Smitha kojarzyły mi się trochę z pracami Briana Bollanda. Poszczególne kadry są bardzo realistyczne i starają się zachować wiele szczegółów. Rysownik nie ucieka przy tym od naturalizmu i niektóre sceny są bardzo niepokojące.

Dodatkową opowieścią jest „Justice League of America” v1 #22 czyli dokończenie historii z tomu 64. Członkowie JLA i JSA uwalniają się z pułapki zastawionej przez łotrów z dwóch Ziem i postanawiają powstrzymać złoczyńców. Historia ta to seria całkiem pomysłowych starć, w których jednak nie udało się uniknąć paru niezamierzenie komicznych elementów. Jednakże ogólnie całkiem dobrze przemyślano tu całą intrygę, chociaż nie jest zbyt oryginalna.

Historia z omawianego tomu nie jest niestety aż tak dobra jak „Nowa granica”. Zwrot akcji jest naprawdę absurdalny i ciężko go brać na poważnie. Jednakże sam komiks jest zaskakująco realistyczny i swoją ciężką tematyką pasuje bardziej do nieistniejącego już imprintu Vertigo. Moim zdaniem warto się zapoznać.

Losy superbohaterów Złotej Ery w powojennej Ameryce bardzo dobrze przedstawił komiks „Nowa granica”. Jednakże ponad 10 lat wcześniej ukazała się inna miniseria o podobnej tematyce. Mowa tu o „Złotej Erze”, która ukazała się na przełomie 1993 i 1994 i była osadzona poza głównym uniwersum DC. Tytuł ten został trochę zapomniany i jego miejsce właśnie zajęła „Nowa granica”. Czy...