Po przeczytaniu wstępu i kilku pierwszych stron książki Agnieszki Rosińskiej „Ja, borderline i terapia, czyli moja droga do wyzdrowienia” miałam tylko jedną myśl: jakie to okrutne, że tyle strasznych rzeczy przydarzyło się jednej osobie. Traumatyczne przeżycia związane z dwoma gwałtami i toksyczne relacje rodzinne doprowadziły bohaterkę do zaburzeń osobowości typu borderline. Kumulacja doświadczeń uruchomiła w niej cały szereg autodestrukcyjnych zachowań, które nakręcały tylko spiralę nienawiści do samej siebie. Książka ta stanowi właściwie swoisty pamiętnik z terapii. Bohaterka, zdając sobie sprawę z faktu, iż sama nie jest w stanie poradzić sobie ze swoją psychiką, zdecydowała się na psychoterapię. Krótkie, celne zdania, mogą się wydawać czasami nieco chaotycznym zapisem myśli, ale moim zdaniem tak naprawdę właśnie to buduje rzeczywisty obraz gonitwy myśli człowieka dotkniętego jakimikolwiek zaburzeniami natury psychicznej. Przez tą gonitwę myśli przebija ogromny lęk i zagubienie bohaterki, ale też ogromna wola lepszego, stabilnego życia, a przede wszystkim ogromna potrzeba miłości i akceptacji. Agnieszka miała szczęście trafić w końcu na dobrą terapeutkę, która przez 3 lata towarzyszyła jej w podróży do samej siebie, kiedy uczyła się sama sobie radzić z emocjami i w budujący sposób rozwiązywać problemy dnia codziennego. Dała jej czas i przestrzeń na przepracowanie tych wszystkich traum, niewyrażonych emocji, które determinowały jej sposób postępowania w życiu prywatnym i zawodowym. Książka ta, co uważam za bardzo ważne, jest kolejnym głosem zwracającym uwagę na sprawę zdrowia psychicznego. Pokazuje, że trzeba wytrwale szukać odpowiedniego terapeuty, z którym będzie się chciało przejść przez proces terapeutyczny. Bohaterka czasem idzie w terapii do przodu, a czasem się cofa na chwilę, żeby móc pójść dalej. Terapia to proces długi i bardzo trudny, jednakże jak widzimy na przykładzie Agnieszki, proces przynoszący wymierne efekty, gdyż po przejściu tej drogi ma szansę na pogodzenie się sama ze sobą i samodzielne zapewnienie sobie psychicznego komfortu życia. Uważam, że pozycja ta może pomóc zrozumieć z czym mierzy się osoba z zaburzeniami osobowości czy w ogóle zaburzeniami psychicznymi, nieco je odczarować i oswoić, zwrócić uwagę, że to we współczesnym świecie wcale nie jest rzadko spotykane zjawisko. Być może pozwoli nawet zwrócić uwagę, że ktoś w naszym najbliższym otoczeniu potrzebuje pomocy i wsparcia. Polecam

Po przeczytaniu wstępu i kilku pierwszych stron książki Agnieszki Rosińskiej „Ja, borderline i terapia, czyli moja droga do wyzdrowienia” miałam tylko jedną myśl: jakie to okrutne, że tyle strasznych rzeczy przydarzyło się jednej osobie. Traumatyczne przeżycia związane z dwoma gwałtami i toksyczne relacje rodzinne doprowadziły bohaterkę do zaburzeń osobowości typu...