Sięgając po tę książkę trzeba mieć na uwadze to, że jest ona pisana z myślą o nastolatkach. Możemy się spodziewać klimatu podobnego do tego z książek Edmunda Niziurskiego - autor nie ukrywa inspirowania się jego twórczością. Nie jest to ani książka w stylu "ekonomia dla bystrzaków" ani poradnik - a do takiej kategorii pozycja ta została przypisana na LC.
Historia zaczyna się w szkole, do której przyjeżdża znany profesor by wyjaśnić dzieciom ekonomię. Nie wyszło mu to, a to dlatego, że mówił do uczniów niezrozumiałym dla nich żargonem nie wyjaśniając nic a mówiąc o faktach: "Pewnie ciekawi was, ile w tym roku wyniosło PKB? A no tyle i tyle". Po wykładzie grupa uczniów postanawia porwać profesora, by ten wyjaśnił im, jak to z tą ekonomią rzeczywiście jest.
Porwany naukowiec spędza w piwnicy dzieciaków kilka dni. Tutaj na plus zdecydowanie wypada to, że każde dziecko z paczki reprezentuje inne poglądy. Mamy libertarianina, mamy zwolennika protekcjonizmu, komunistę, ekolog, centrystkę.
W czasie pobytu w piwnicy porywacze zadają profesorowi nurtujące ich pytania z zakresu ekonomii: Czemu Niemcy są bogatsi niż Polacy? Co to PKB? Czym jest pieniądz? Czy roboty zabiorą ludziom pracę? Skąd się biorą pieniądze na emeryturę? Profesor odpowiada na zadawane pytania, porywacze wymagają od przesłuchiwanego, by ten mówił w prosty i zrozumiały sposób: "bez ściemy".
No właśnie - bez ściemy. W zakończeniu autor pisze, że treść książki była konsultowana z rodzicami jak i z uczniami w wieku podobnym do bohaterów książki, by język odpowiadał współczesnemu językowi nastolatków. Czy się to udało? Nie sądzę. Styl bardziej pasował to gadki dzieciaków z PRL - sądząc po ówczesnych filmach dla młodzieży.
Czy książka nadaje się dla młodzieży w wieku gimnazjalnolicealnym? Tak ALE - gdy dziecko czyta je wraz z ogarniającym poruszane tematy rodzicem. Autor co prawda krytykuje gospodarkę centralnie planowaną pisząc, że była nieefektywna i wręcz szkodliwa, niemniej jednak przepytywany profesor (alter ego autora?) zdecydowanie przejawia niebezpieczne skłonności socjaldemokratyczne: wolny rynek tak - ale regulowany, państwo ma dbać o zapewnienie równych szans a urzędnik z Brukseli ustanawiając prawo dla naszego dobra tak naprawdę troszczy się o nas, mimo że nam wydawać się może inaczej.

Sięgając po tę książkę trzeba mieć na uwadze to, że jest ona pisana z myślą o nastolatkach. Możemy się spodziewać klimatu podobnego do tego z książek Edmunda Niziurskiego - autor nie ukrywa inspirowania się jego twórczością. Nie jest to ani książka w stylu "ekonomia dla bystrzaków" ani poradnik - a do takiej kategorii pozycja ta została przypisana na LC.
Historia zaczyna...