Książka z serii wprowadzających w nastrój nostalgii i tęsknoty za latem, plecakiem i nieokreślonymi dokładnie planami.

Książka z serii wprowadzających w nastrój nostalgii i tęsknoty za latem, plecakiem i nieokreślonymi dokładnie planami.

Nudna, infantylna i amerykansko tendencyjna pisanina. Nie rozumeim fenomenu tej pani i nie cierpie ksiazek bez celu i sensu; ani to zbior przepisow ani intymny dziennik ani psychoanaliza ani przewodnik.

Nudna, infantylna i amerykansko tendencyjna pisanina. Nie rozumeim fenomenu tej pani i nie cierpie ksiazek bez celu i sensu; ani to zbior przepisow ani intymny dziennik ani psychoanaliza ani przewodnik.

Rok w podróży... Ach, jak bym chciała móc pozwolić sobie na taki luksus!

Podróże uwielbiam, a po Południu Europy w szczególności, więc z zainteresowaniem sięgnęłam po opowieść znanej pisarki.
Frances Mayes zwiedza ze swoim mężem m.in. Hiszpanię, Portugalię, Francję, Grecję, Włochy, Maroko, Anglię... W niektórych miejscach jest pierwszy raz, inne zna nieźle (wszak przez jakiś czas mieszkała w Toskanii i wciąż ma tam dom).

Podobała mi się spokojna narracja, jako że bohaterowie nigdzie się nie spieszą. Spacerują, odwiedzają galerie, zabytki, targowiska, lokale, dużo rozmawiają z poznanymi ludźmi... Własne wrażenia Frances Mayes przeplata ciekawostkami historycznymi. Dużo miejsca poświęca kulinariom - muszę przyznać, że nieraz ślinka mi leciała, gdy słuchałam tych opisów.

Uwielbiam takie flaneurowe zwiedzanie, chociaż muszę przyznać, że zdarza mi się ono rzadko, bo zwykle chcę zobaczyć jak najwięcej, zwłaszcza że nie mam aż tyle czasu i pieniędzy na podróżowanie jak autorka:)

Czemu zatem tylko ocena dobra? Niestety, sporo jest tu powtórzeń, zdarzają się opisy zbyt egotyczne, które najzwyczajniej w świecie mnie nużyły.
Mimo tych wad, uważam lekturę za udaną. Była może nieco senna, ale miało to swój urok i doskonale mi się komponowało z ostatnimi upałami.
Poza tym Danuta Stenka czyta tę książkę z wdziękiem i emocjami, więc na pewno na pozytywny odbiór miała wpływ jej interpretacja.

Rok w podróży... Ach, jak bym chciała móc pozwolić sobie na taki luksus!

Podróże uwielbiam, a po Południu Europy w szczególności, więc z zainteresowaniem sięgnęłam po opowieść znanej pisarki.
Frances Mayes zwiedza ze swoim mężem m.in. Hiszpanię, Portugalię, Francję, Grecję, Włochy, Maroko, Anglię... W niektórych miejscach jest pierwszy raz, inne zna nieźle (wszak przez...

Książka - rozczarowanie. Miło było czytać opisy miejsc, które są jeszcze nie odwiedzone, momentami nawet dałam się porwać jednak przez znaczną większość czasu lektura była nużąca i monotonna. Cieszę się, że tę pozycję mam już za sobą. Odetchnęłam z ulgą jak po zbyt długich wakacjach.

Książka - rozczarowanie. Miło było czytać opisy miejsc, które są jeszcze nie odwiedzone, momentami nawet dałam się porwać jednak przez znaczną większość czasu lektura była nużąca i monotonna. Cieszę się, że tę pozycję mam już za sobą. Odetchnęłam z ulgą jak po zbyt długich wakacjach.

Niestety, ale ta książka jest nudna...

Niestety, ale ta książka jest nudna...

Przyjemna książka dla miłośników krajów basenu morza Śródziemnego.

Przyjemna książka dla miłośników krajów basenu morza Śródziemnego.

Rewelacyjna książka dla ludzi, których gna w świat. Tchnie z niej taka harmonia i spokój (może poza jednym małym fragmentem).

Rewelacyjna książka dla ludzi, których gna w świat. Tchnie z niej taka harmonia i spokój (może poza jednym małym fragmentem).

Wrrr, okropna książka. Odradzam jej czytanie.
"Podchodziłam" do niej kilka razy i ciągle, po przeczytaniu kilku zdań rezygnowałam, bo już dłużej nie mogłam się męczyć.
Uwielbiam książki podróżnicze, ale ta napisana jest w sposób bardzo toporny, strasznie się wynudziłam.
Mogłam ją podzielić na 2 części :
1. opisy miejsc, historia i jedzenie, były rewelacyjne, przy czym miałam wrażenie, że autorka siedzi za wielkim biurkiem zawalonym przewodnikami i spisuje co ciekawsze fragmenty do swojej książki. Czasem też te opisy były długie, monotonne i nieciekawe.
Fragmenty wierszy, które ciągnęły się stronami były wręcz żenujące.
2. dialogi, prywatne wrażenia były po prostu denne. Autorka wypowiadała się jak infantylna dziewczynka, która przeżywa fakt, że dom wewnątrz jest nieładnie urządzony ( i poświęcając temu stronę ).
Ach, no i jeszcze zakupy, nie zapominajmy o nich, bo przecież były bardzo duże i niesamowicie wyszczególnione. Koszmarna książka.

Wrrr, okropna książka. Odradzam jej czytanie.
"Podchodziłam" do niej kilka razy i ciągle, po przeczytaniu kilku zdań rezygnowałam, bo już dłużej nie mogłam się męczyć.
Uwielbiam książki podróżnicze, ale ta napisana jest w sposób bardzo toporny, strasznie się wynudziłam.
Mogłam ją podzielić na 2 części :
1. opisy miejsc, historia i jedzenie, były rewelacyjne, przy czym...

Sprzeczność. To wyraz, który według mnie charakteryzuje tą książkę, jak również całe pisarstwo F. Mayers. Dlaczego? Uwielbiam sposób w jaki opisuje zwykłe, codzienne rzeczy, czynności. To wszystko czyta się z taką lekkością, lecz z drugiej strony pewne stwierdzenia i uwagi po prostu mnie wkurzają, może dlatego, że autorka jako Amerykanka nie umie sobie radzić w podróży jak Polacy, którzy potrafią podróżować za małe pieniądze, niekoniecznie płacić za posiłek 20 euro (według autorki bardzo tani posiłek)lub za noc, za 2 osoby - 200 euro. Ciekawe jakby wyglądała podróż Mayers gdyby miała tylko 800 zł, samochód i namiot do dyspozycji. Gdzie by pojechała, na ile i co by zwiedziła???

Jednakże opisywanie kuchni danego regionu, tylu smaków i liczność opisów wzbudziła we mnie (znowu) chęć do pichcenia. Widocznie uległam kulinarnym wpływom książki.

Sprzeczność. To wyraz, który według mnie charakteryzuje tą książkę, jak również całe pisarstwo F. Mayers. Dlaczego? Uwielbiam sposób w jaki opisuje zwykłe, codzienne rzeczy, czynności. To wszystko czyta się z taką lekkością, lecz z drugiej strony pewne stwierdzenia i uwagi po prostu mnie wkurzają, może dlatego, że autorka jako Amerykanka nie umie sobie radzić w podróży jak...

Zamysł książki jest bardzo podobny jak w "pod słońcem Toskanii". To, że w obu nic się nie dzieje napawa spokojem, chęcią podróżowania i oderwania się od szarej rzeczywistości, ale mnie w pewnym momencie zaczyna nudzić.

Zamysł książki jest bardzo podobny jak w "pod słońcem Toskanii". To, że w obu nic się nie dzieje napawa spokojem, chęcią podróżowania i oderwania się od szarej rzeczywistości, ale mnie w pewnym momencie zaczyna nudzić.