Ze względu na stronniczość autora, lektura tego opracowania nie należała do najprzyjemniejszych. We wstępie stwierdzono, że zostaną przedstawione jedynie fakty, natomiast ocenę pozostawi się czytelnikom. Jednak już od pierwszego rozdziału tekst przepełniony jest sformułowaniami nacechowanymi emocjonalnie, wartościującymi, mającymi wpłynąć na opinię czytelników. Przeczytać można, ale z dużym dystansem i mając na uwadze konfrontację tych wiadomości z innymi źródłami.

Wiele przypisów odsyła do XIX wiecznego historyka Llorente, ja tylko przytoczę cytat z Wikipedii:
"Informacje te opierają się jednak wyłącznie na zapisach siedemnastowiecznych historiografów dominikańskich, w szczególności Vincenzo Maria Fontany[64], gloryfikujących antyheretycką działalność swych braci zakonnych. Ogólnikowość i schematyczność tych wzmianek, brak potwierdzenia w źródłach współczesnych, omyłki dotyczące dat i imion inkwizytorów, wymienianie ruchów heretyckich nie odnotowanych w ogóle w Hiszpanii skłaniają jednak współczesnych historyków do sceptycyzmu wobec tych zapisów[65]. Zarówno Fontana jak i sam Llorente, podając informacje o aktywności poszczególnych inkwizytorów w Hiszpanii, często powołują się na pracę szesnastowiecznego historyka aragońskiej prowincji dominikanów Francisco Diago Historia de la Provincia de Aragon de la Orden de Predicadores. W rzeczywistości jednak Diago w cytowanych miejscach najczęściej jedynie potwierdza fakt urzędowania poszczególnych inkwizytorów, nie przekazując przy tym żadnych danych o wytaczanych przez nich procesach. Możliwe, że jakaś część tych wzmianek jest oparta na faktach, jednak w oparciu o istniejący materiał źródłowy nie jest możliwa ich weryfikacja."

https://pl.wikipedia.org/wiki/Inkwizycja_papieska_w_Hiszpanii

Ze względu na stronniczość autora, lektura tego opracowania nie należała do najprzyjemniejszych. We wstępie stwierdzono, że zostaną przedstawione jedynie fakty, natomiast ocenę pozostawi się czytelnikom. Jednak już od pierwszego rozdziału tekst przepełniony jest sformułowaniami nacechowanymi emocjonalnie, wartościującymi, mającymi wpłynąć na opinię czytelników. Przeczytać...

Książka ta powinna być traktowana jako "wersja jednej ze stron", więc traktowanie jej jako całościowo wiarygodne źródło historyczne będzie nadużyciem. Warto jednak przemyśleć w kontekście tej książki sposób myślenia ludzi w latach '30 XX wieku (a raczej sposób myślenia autora, o którym zresztą nic nie wiemy).
Pod względem edytorskim prezentuje się nieźle: tłumaczenie stylizowane na reprint. Szkoda tylko, że autorzy wydania nie postarali się o źródła rycin - bardzo by się to przydało.
Ponadto: w tytule dodałabym dopisek z tytułu oryginalnego "Popularna ilustrowana historia inkwizycji w Hiszpanii".

Książka ta powinna być traktowana jako "wersja jednej ze stron", więc traktowanie jej jako całościowo wiarygodne źródło historyczne będzie nadużyciem. Warto jednak przemyśleć w kontekście tej książki sposób myślenia ludzi w latach '30 XX wieku (a raczej sposób myślenia autora, o którym zresztą nic nie wiemy).
Pod względem edytorskim prezentuje się nieźle: tłumaczenie...

Historia pokazana od strony oprawcy też jest ciekawa a może nawet i ciekawsza. Czyta się i ze śmiechem z przerażeniem niektóre rzeczy. Na pewno będę do niej wracał bo ma wiele smaczków a Ci którzy uważają ją za gniota chyba nie skumali kto to pisał.

Historia pokazana od strony oprawcy też jest ciekawa a może nawet i ciekawsza. Czyta się i ze śmiechem z przerażeniem niektóre rzeczy. Na pewno będę do niej wracał bo ma wiele smaczków a Ci którzy uważają ją za gniota chyba nie skumali kto to pisał.

Kłamstwa. Kłamstwa. Niezgodność historyczna. Nadinterpretacja.

Kłamstwa. Kłamstwa. Niezgodność historyczna. Nadinterpretacja.