Niezwykle cenne u Figuerasa jest pokazanie terroru z perspektywy nieświadomego dziecka. W przeciwieństwie do chłopca czytelnik potrafi odpowiednio zinterpretować „dziwne” wiadomości i incydenty, a zresztą podstawową opowieść uzupełniają wtręty dorosłego Harry’ego (dwutorowa narracja nie do końca się sprawdza, zaznaczam). Uzyskany w ten sposób obraz Argentyny jest ponury, acz literacko bardzo atrakcyjny. Książka absolutnie zasługuje na uwagę.

Więcej tu: https://czytankianki.blogspot.com/2020/11/kamczatka.html

Niezwykle cenne u Figuerasa jest pokazanie terroru z perspektywy nieświadomego dziecka. W przeciwieństwie do chłopca czytelnik potrafi odpowiednio zinterpretować „dziwne” wiadomości i incydenty, a zresztą podstawową opowieść uzupełniają wtręty dorosłego Harry’ego (dwutorowa narracja nie do końca się sprawdza, zaznaczam). Uzyskany w ten sposób obraz Argentyny jest ponury,...

Mnie zachwyciła.

Mnie zachwyciła.

Przepiękna książka, choć tak trochę przez przypadek na nią trafiłam. Książka cudowna, pełna ciepła i pięknych myśli momentami zabawna, wzruszająca.

Przepiękna książka, choć tak trochę przez przypadek na nią trafiłam. Książka cudowna, pełna ciepła i pięknych myśli momentami zabawna, wzruszająca.

waham się między oceną "dobra" a "bardzo dobra"

waham się między oceną "dobra" a "bardzo dobra"

Trudno napisać cokolwiek złego na temat "Kamczatki". Książka przedstawia sytuację polityczną pomieszaną z beztroskim życiem dziecka. Taki kontrast, który daje do myślenia.

Trudno napisać cokolwiek złego na temat "Kamczatki". Książka przedstawia sytuację polityczną pomieszaną z beztroskim życiem dziecka. Taki kontrast, który daje do myślenia.

Po raz kolejny sprawdził się mój nos do książek i potwierdziło się moje uwielbienie dla pudła "Tanie czytanie" w Matrasie, w którym zawsze znajduję jakąś perełkę (albo przynajmniej dobre czytadło).
Książka jest historią rodziny, którą prześladuje argentyński reżim wojskowy (akcja dzieje się w roku 1976). Historię opowiada dziesięcioletni Harry - starszy syn tej rodziny. Jest to, jak wspomniano na okładce, "historia o normalnym dzieciństwie w nienormalnych czasach". Treningi w celu zostania eskapistą, pogrzeby ropuch, gry TEG i chodzenie do szkoły przeplatają się w niej ze zmianą nazwisk, ukrywaniem się i ucieczkami.
Co mi się podobało w tej książce? Dosłownie - wszystko. Piękne opisy, przemyślenia (jedynymi książkami, w których dotąd znalazłam taką masę cytatów wartych zapamiętania, były książki Zafóna),garść naukowych ciekawostek, długość rozdziałów idealna na czytanie w szkole czy podczas podróży autobusem (najdłuższe miały dosłownie po 5 stron). A najbardziej podobała mi się religia opisana oczami Harry'ego, którego rodzice wychowywali na niewierzącego - opis dlatego genialny, że pokazuje dokładnie to, co sama myślę.
Pozycja opowiadająca o czasach trudnych i bolesnych, o zaginionych i ukrywających się, a zarazem pełna ciepła i pozbawiona brutalności. Niesamowity kunszt pisarski. Z autorem na pewno jeszcze nie raz będę mieć do czynienia, a do książki będę wielokrotnie wracać. Doskonała.

Po raz kolejny sprawdził się mój nos do książek i potwierdziło się moje uwielbienie dla pudła "Tanie czytanie" w Matrasie, w którym zawsze znajduję jakąś perełkę (albo przynajmniej dobre czytadło).
Książka jest historią rodziny, którą prześladuje argentyński reżim wojskowy (akcja dzieje się w roku 1976). Historię opowiada dziesięcioletni Harry - starszy syn tej rodziny....

Jest to jedna z tych książek, które długo nie pozwalają o sobie zapomnieć. Ja czytałam ją kilka lat temu, ale wciąż bardzo dobrze pamiętam opowiadaną historię.
Akcja osadzona jest w latach 70 -tych, gdy Argentyną rządziła junta wojskowa. Jest to bardzo smutny i bolesny okres dla wielu Argentyńczyków. Figueras dotyka tematu tzw. desaparecidos, czyli ludzi, którzy zaginęli w tamtych latach i nie udało się ustalić co się z nimi stało. Jest to temat, który bardzo często przewija się w literaturze i w filmach, gdyż pamięć o tych wydarzeniach i ludziach jest wciąż żywa...

Główny bohater "Kamczatki" to chłopiec w wieku szkolnym. Nazywa się Harry, ale to nie jest jego prawdziwe imię. Cała rodzina ukrywa się pod zmienionym nazwiskiem, bo rodzice chłopca byli niewygodni dla reżimu. Wbrew pozorom nie jest to smutna powieść. Akcja toczy się w domku na przedmieściach Buenos Aires i chłopcy (bo Harry ma także brata)starają się jakoś wypełnić ten czas różnymi zabawami i grami. Marzeniem Harry'ego jest zostać eskapistą jak słynny Houdini. Chłopiec opowiada nam o swoim dzieciństwie spędzonym w ukryciu i wszystko wydaje się być w porządku poza faktem, że tak naprawdę od początku wiemy, że jego rodzice znikną i dołączoną do długiej listy desaparecidos...
Mimo to książka nie jest przygnebiająca, jest w niej wiele optymizmu, ale też smutku za tym, co już bezpowrotnie stracone...

Na pewno jeszcze kiedyś wrócę do tej książki - może nawet całkiem niedługo. Polecam także jej ekranizację oraz inne filmy o tej tematyce, jak choćby "Infancia clandestina".

Jest to jedna z tych książek, które długo nie pozwalają o sobie zapomnieć. Ja czytałam ją kilka lat temu, ale wciąż bardzo dobrze pamiętam opowiadaną historię.
Akcja osadzona jest w latach 70 -tych, gdy Argentyną rządziła junta wojskowa. Jest to bardzo smutny i bolesny okres dla wielu Argentyńczyków. Figueras dotyka tematu tzw. desaparecidos, czyli ludzi, którzy zaginęli w...

miód

miód

Mocno zapada w pamięć

Mocno zapada w pamięć