Nie spodziewałam się, że ta książka okaże się tak trudna. Z pewnością jest jedną z najbardziej wstrząsających książek jakie czytałam. Język pisania teoretycznie prosty, ale ogrom opisywanych przeżyć, brutalności, bólu i bestialstwa nie mieścił mi się w głowie. Dlatego nie jest to książka do przeczytania na jeden wieczór. Ani na dwa. Przynajmniej dla mnie. Wracałam do niej i odkładałam ją.
Książka dobitna, prawdziwa i na pewno nie będę chciała czytać jej ponownie.
Niemniej jednak uważam, że jeśli kogoś tematyka interesuje to warto po nią sięgnąć. Ja nie żałuję, choć było ciężko.
Książka opisuje eksperymenty na ludziach prowadzone w czasie wojny. W obozach, gdzie więźniowie nie mieli nic do gadania, a każdy walczył o przetrwanie. Opisuje sądowe zeznania ofiar oraz świadków, poparte zdjęciami i dowodami. Eksperymenty z dużymi wysokościami, z zamrażaniem, z malarią, gazem musztardowym, czy regeneracją kości, mięśni i nerwów oraz transplantacją kości i wiele innych. Niewyobrażalne tortury, cierpienie, skutki uboczne.
Vivien Spitz - autorka książki, "uczestniczyła jako reporterka w Procesach Norymberskich, dotyczących bestialskich lekarzy niemieckich (1946-48)". Jak sama pisze: "Czułam się rozbita, przytłoczona ogromem tragedii, o których opowiadali świadkowie. Musiałam dokładnie zapisywać ich słowa, chociaż czasem z trudem powstrzymywałam łzy".
"Sprawa medycyny, dotycząca nazistowskich lekarzy, jest opowieścią o powszechnym naruszaniu podstawowych praw człowieka i godność życia ludzkiego, mówi o obojętności wobec zła ludzi, którzy o nich wiedzieli i milczeli".

Nie spodziewałam się, że ta książka okaże się tak trudna. Z pewnością jest jedną z najbardziej wstrząsających książek jakie czytałam. Język pisania teoretycznie prosty, ale ogrom opisywanych przeżyć, brutalności, bólu i bestialstwa nie mieścił mi się w głowie. Dlatego nie jest to książka do przeczytania na jeden wieczór. Ani na dwa. Przynajmniej dla mnie. Wracałam do niej i...