I koniec długiej przygody z magią.
37 tomów to cały miesiąc przygody, tak długo mi to zajęło.
Fakt, manga nie jest jednolita. Pierwsze kilka tomów zniechęca, później wciąga, znowu powiewa nudą i schematem, ciekawi i mamy powtarzalność. Trzeba przyznać, że to wina dużej ilość bohaterów, przez DDuuuuuu....uuuużej ilości. Co zresztą widać na okładce ostatniego tomu, a to tylko połowa historii, mamy tu gatunek kilku światów, z czego jeden już nie istnieje "ups" spoiler.
Czy warto? Raczej można, ale nie trzeba. Irytuje to, że dzieciak momentami zachowuje się jak stary zbok, ale że jest mały to wszystko uchodzi mu płazem.

I koniec długiej przygody z magią.
37 tomów to cały miesiąc przygody, tak długo mi to zajęło.
Fakt, manga nie jest jednolita. Pierwsze kilka tomów zniechęca, później wciąga, znowu powiewa nudą i schematem, ciekawi i mamy powtarzalność. Trzeba przyznać, że to wina dużej ilość bohaterów, przez DDuuuuuu....uuuużej ilości. Co zresztą widać na okładce ostatniego tomu, a to...

Trudno mi to ocenić. Ostatnie odcinki Magi są bardzo zagmatwane, cele i zachowania głównych złych były dla mnie niejasne. Np. nie wiedziałem, dlaczego Arba chciała sprzeciwić się Solomonowi (tak, wiem, to było wcześniej, w Alma Tran),dlaczego Dziudar nagle zmienił charakter i dołączył do głównych dobrych, co z pionowym i poziomym połączeniem różnych wymiarów — na to bohaterowie umówili się z Sindobaddem. I w końcu nic z tym nie zrobili. Tak naprawdę nie wiadomo, czym był jeden los, ku któremu prowadził Il-Irrah i który chciał przywrócić Dawid… Ostatnie 60 odcinków nie podobało mi się szczególnie.

Ale przynajmniej Alibaba w końcu się hajtnął…

Trudno mi to ocenić. Ostatnie odcinki Magi są bardzo zagmatwane, cele i zachowania głównych złych były dla mnie niejasne. Np. nie wiedziałem, dlaczego Arba chciała sprzeciwić się Solomonowi (tak, wiem, to było wcześniej, w Alma Tran),dlaczego Dziudar nagle zmienił charakter i dołączył do głównych dobrych, co z pionowym i poziomym połączeniem różnych wymiarów — na to...

Ciężko rozstaje się z seriami, które towarzyszyły nam przez długi czas i z których bohaterami mocno się zżyliśmy. Do takich serii niewątpliwie mogę zaliczyć ,,Magi: The Labyrinth of Magic’’ autorstwa Shinobu Ohtaki, która u nas ukazała się za sprawą wydawnictwa Waneko. W końcu jednak nadszedł czas by zmierzyć się z wielkim finałem – przedstawiam ostatnie tomy magicznej przygody w orientalnych klimatach, pełnej magii i niezapomnianych wydarzeń.

Zaczyna się walka o losy świata, na niespotykaną dotąd skalę – Sindbad przejmuje władzę nad Świętym Pałacem i nadpisuje Ruki wszystkich ludzi. Alibaba i Aladyn nie potrafią jednak zaakceptować jego wizji zjednoczonego świata. Będzie to początek zażartej walki, ale przede wszystkim zderzenia odmiennych światopoglądów. Czy wśród tak odmiennych wizji przyszłości jest jeszcze szansa na odnalezienie wspólnego języka i pójścia razem ramię w ramię ku lepszemu jutru? Świat pogrąża się w coraz większym chaosie, a nasi bohaterowie stają do nierównej, desperackiej walki, której wynik przesądzi o wszystkim.

,,Magi’’ to seria która uległa ogromnej przemianie – pierwsze tomy stanowiły klasyczną, beztroską przygodę doprawioną magią, sporą dawką humoru i orientalnymi klimatami. Jednak im dłużej towarzyszymy bohaterom w ich przygodzie (a ta trzeba przyznać, do krótkich nie należy – 37 tomów wypełnionych wyzwaniami, to zdecydowanie jedna z dłuższych serii mangowych jakie miałam okazję czytać) tym staje się poważniej. Autorka porusza w swoim dziele wiele tematów, które zdecydowanie trafią bardziej w gusta starszych czytelników – nie brak tu polityki, religii, różnych kultur i wartości jakimi kierują się bohaterowie w życiu, zderzenia różnych światopoglądów i poglądów filozoficznych. W ostatnich tomach poruszana jest też kwestia wolnej woli – bardzo mi się ten element podobał. Nie chcę jednak zbyt wiele zdradzać, była to na tyle monumentalna przygoda, że jej finał zdecydowanie warto odczuć na własnej skórze.

Zakończenie ,,Magi’’ utrzymane jest w duchu całej serii – choć docieramy do końca pewnego etapu, i otrzymujemy odpowiedzi na część pytań, nie oznacza to definitywnego końca przygody, a jedynie początek kolejnej, być może jeszcze większej. Osobiście bardzo mi się to podoba, tak samo jak fakt iż seria pod koniec uderza w poważne, wręcz egzystencjalne zagadnienia – widać, że zarówno fabuła jak i jej bohaterowie przeszli sporą przemianę i dojrzali, nie tracąc przy tym na swej widowiskowości i w dalszym ciągu dostarczając masę świetnej rozrywki. ,,Magi: The Labyrinth of Magic’’ to seria za którą z pewnością będę tęsknić i do której z chęcią będę wracać. Teraz jednak nie pozostaje mi nic innego jak odłożyć finałowy tom na półkę i trzymać kciuki za wydanie w Polsce powiązanej z ,,Magi’’ serii – ,,Adventure of Sinbad’’.

Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.
https://koszzksiazkami.pl/magi-the-labyrinth-of-magic-tomy-34-37-recenzja/

Ciężko rozstaje się z seriami, które towarzyszyły nam przez długi czas i z których bohaterami mocno się zżyliśmy. Do takich serii niewątpliwie mogę zaliczyć ,,Magi: The Labyrinth of Magic’’ autorstwa Shinobu Ohtaki, która u nas ukazała się za sprawą wydawnictwa Waneko. W końcu jednak nadszedł czas by zmierzyć się z wielkim finałem – przedstawiam ostatnie tomy magicznej...

W tomiku #36 ostateczna potyczka o wygląd przyszłości świata nabiera coraz większej dynamiki i przynosi coraz więcej zaskoczeń. Dar przekonywania Alibaby ma wpływ na zachowanie Sindbada, wszystko mogłoby więc potoczyć się w dobrym kierunku. Niestety, ale w Wielkim Kanionie zaczynają się dziać naprawdę dziwne rzeczy, a święty Pałac zaczyna porażać się w odmętach chaosu. Garstka bohaterów, których ogromna wiara w ludzkość jest niezachwiana, staje więc do potyczki, która zadecyduje o wszystkim. Konsekwencje tej decyzji są doskonale widoczne w ostatnim #37 tomie mangi. Świat pomimo starań bohaterów i ich wielkiego poświęcenia zaczyna coraz szybciej obracać się w nicość. Nadzieja i rozpacz mieszają się tutaj, tworząc wyraziste i silnie odczuwalne przez czytelnika emocje. Najmocniej są one widoczne w walce na śmierć i życie, jaką prowadzą Sindbad i Dawid.
W poprzednich recenzjach wielokrotnie było wspominane, jak bardzo manga na przestrzeni kolejnych numerów nie tyle ewoluowała, co wyraźnie się zmieniała. Śmiało można nawet stwierdzić, że od pewnego momentu mamy do czynienia z dwoma różnymi tytułami. Początek to dynamiczna przygoda, przepełniona świetnym humorem i masą nietuzinkowych postaci. W pewnym momencie autorka poszła w o wiele zaskakującą tematykę, tworząc tym samym dzieło na bardziej wymagające i dojrzalszego odbiorcy. Doskonale obrazują to dwa ostatnie tomy cyklu, które po brzegi wypełnione zostały filozofią, polityką, religią, wielowymiarowością, zwrotami akcji i masą treści, która ma wprowadzić odbiorcę w głębszą zadumę. Oba tomiki mocno skupiają się na zagadnieniu istnienia czegoś takiego jak „wolna wola” i próbie odkrycia czy los definiuje życie człowieka. Obok tego wszystkiego można znaleźć również odpowiednią porcję mocnej i widowiskowej akcji, która jednak nie pełni tu tak ważnej roli, jak na początku cyklu. Jest to więc doskonały finał dla kogoś, kto zaakceptował przemianę tytułu i jego „głębszą” tematykę.

Cała recenzja na:

https://gameplay.pl/news.asp?ID=131336

W tomiku #36 ostateczna potyczka o wygląd przyszłości świata nabiera coraz większej dynamiki i przynosi coraz więcej zaskoczeń. Dar przekonywania Alibaby ma wpływ na zachowanie Sindbada, wszystko mogłoby więc potoczyć się w dobrym kierunku. Niestety, ale w Wielkim Kanionie zaczynają się dziać naprawdę dziwne rzeczy, a święty Pałac zaczyna porażać się w odmętach chaosu....

MAGICZNY KONIEC

Seria „Magi” wreszcie dobiegła końca. Po trzydziestu siedmiu tomikach wypełnionych akcją i niezwykłościami, opowieść łącząca shounenowy bitewniak z „Baśniami tysiąca i jednej nocy” dobiega końca. I chociaż czasem autorka mogła skrócić niektóre wojenne epizody, „Magi” to seria, która dostarczyła mi solidnej dawki zabawy, na jaką liczyłem i z ochotą polecam ją każdemu miłośnikowi gatunku.

Świat, jaki znają bohaterowie może przestać istnieć. Aladyn, Alibaba i reszta nie zamierzają jednak siedzieć z założonymi rękami i godzić się na taki stan rzeczy. Zacięta walka trwa, zagrożenie narasta, tragedie i szczęśliwe chwile mieszają się ze sobą, ale jaka będzie przyszłość? I co czeka naszych bohaterów?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2021/05/magi-37-shinobu-ohtaka.html

MAGICZNY KONIEC

Seria „Magi” wreszcie dobiegła końca. Po trzydziestu siedmiu tomikach wypełnionych akcją i niezwykłościami, opowieść łącząca shounenowy bitewniak z „Baśniami tysiąca i jednej nocy” dobiega końca. I chociaż czasem autorka mogła skrócić niektóre wojenne epizody, „Magi” to seria, która dostarczyła mi solidnej dawki zabawy, na jaką liczyłem i z ochotą polecam...