Pensjonat w zaświatach recenzja tomów 1-3


„Nazywam się Aoi Tsubaki. Jestem tylko biedną studentką, a mimo to pewnego dnia zostałam porwana przez Oni i zabrana do zaświatów zamieszkanych przez demony.
Dziadek obiecał moją rękę demonowi, u którego miał dług, ale ja się na to nie zgadzam.”

Pensjonat w zaświatach to dosłownie encyklopedia japońskich demonów. Ale nie martwcie się, jeśli nie jesteście obeznani w temacie, to z tyłu każdego tomu znajduje się słowniczek, gdzie mamy wszystko wyjaśnione. Jest to sporym ułatwieniem i pozwala nam lepiej poznać tajemnicze stwory.
Oprócz tego możemy zaznajomić się z kuchnią japońską.
-Demony i gotowanie, dosyć ciekawe połączenie prawda?
Ale dzięki temu Aoi, może wkupić się w łaski yokai.

Największym plusem jest, to jak dobrze rozbudowany jest świat demonów, który przenika się ze światem widzialnym (ludzi). Pomimo tego można dostrzec wiele różnic. W końcu świat demonów oferuje nam latające statki, specjalne narzędzia, które sprawią, że gotowanie trwa 5 minut. A to nie wszystko 🤫

Manga serwuje nam wiele ciekawych postaci i silną główną bohaterkę, która nie boi się powiedzieć co myśli. Nie użala się nad sobą i próbuje wybrnąć z sytuacji, w której się znalazła.
Poznajmy też bliżej każdego z demonów, dzięki czemu możemy dostrzec, że tak naprawdę niczym się nie różnią od ludzi.
Chociaż nie będę ukrywać, że najbardziej ciekawi mnie postać pewnego staruszka. W końcu posiadał kilka oblicz i nie wiadomo, które było tym prawdziwym.
Czy robił to wszystko dla siebie czy jednak troszczył się o innych?

Nie zabraknie też komediowych wstawek.
-Przysięgam dawno się tak nie uśmiałam.
Nie spodziewałam się, że jakiś wachlarz może wywołać tyle zabawnych sytuacji.

Podsumowanie: Pensjonat w zaświatach to lekka i niewymagająca historia, która potrzebuje trochę czasu żeby się rozkręcić.
Pierwsze dwa tomy nie powaliły mnie na kolana, ale trzeci sprawił, że chce poznać dalsze losy głównej bohaterki, zrozumieć jej dziadka i odkryć sekret Oni i Ginji.

Pensjonat w zaświatach recenzja tomów 1-3


„Nazywam się Aoi Tsubaki. Jestem tylko biedną studentką, a mimo to pewnego dnia zostałam porwana przez Oni i zabrana do zaświatów zamieszkanych przez demony.
Dziadek obiecał moją rękę demonowi, u którego miał dług, ale ja się na to nie zgadzam.”

Pensjonat w zaświatach to dosłownie encyklopedia japońskich demonów. Ale nie...

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2021/12/manga-tez-ksiazka-pensjonat-w.html

Gotowanie dla demonów.

Żaden ze mnie mistrz kulinarny. Dobra... w zasadzie to nawet podrzędny kucharz to za dużo na moje kulinarne zdolności. „Pensjonat w zaświatach” zaś, to manga, która nie tylko opowiada historię o demonach i kredytach, jakie zostały u nich zaciągnięte. Gotuj razem z Aoi i wyzwól się od ślubu.

FABUŁA

Dziadek Aoi zmarł. Poza pieniędzmi na studia i garścią pamiątek, dziewczyna odziedziczyła po przodku coś jeszcze: moc, dzięki której widzi demony. Aoi nie raz zdarzało się dokarmiać zagubionych przybyszów z innego świata, czasami dzieląc się swoim ostatnim, albo jedynym posiłkiem. Tego dnia, kiedy Aoi podała swój lunch demonowi, siedzącemu na schodach, nie spodziewała się, że ta prosta czynność wywróci jej życie do góry nogami. Aoi zostaje porwana w zaświaty przez Pana Niebiańskiej Gospody, gdzie doznaje pierwszego szoku. Drugiego, który podchodzi pod zawał Aoi dostaje, kiedy ów porywacz obwieszcza jej, że musi go poślubić, aby wypełnić obietnicę zmarłego dziadka, za kredyt, który ten zaciągnął. Aoi za żadne skarby nie zamierza wyjść za demona. Dziewczyna wpada na pomysł, że odpracuje dług w Niebiańskiej Gospodzie, jednak tam nikt nie chce jej przyjąć do pracy. Pewnego dnia w Gospodzie pojawia się starszy mężczyzna, który narzeka na powtarzalność potraw. Aoi postanawia zaprosić go do swojej małej kuchni, a dania, jakie mu serwuje sprawiają, że Aoi zyskuje w oczach prawie wszystkich w zaświatach. Prawie, bo wrogowie dziewczyny tylko czekają na jej potknięcie, serwując jej coraz to nowe kłody pod nogi.

OPRAWA GRAFICZNA

Kreskę „Pensjonatu w zaświatach” określiłabym, jako klasyczną. Widziałam już bardzo podobny styl w innych mangach, a żadna z nich nie była autorstwa Ioka Waco. Nie myślcie sobie, że to źle. A skąd. Klasyczne styl rysunków jest bardzo przyjemny dla oka. Podczas lektury tych dwóch tomików parę razy miałam zgrzyty z tekstami w dymkach, ale to jak wiecie już moje osobiste preferencje. Chyba, że podobnie jak ja wolicie, kiedy historia opowiadana jest głównie rysunkiem, nie zaś słowami to ten problem też będzie Was dotyczył. Chociaż w „Pensjonacie w zaświatach” nie było jeszcze aż tak źle. Pamiętam, że w niektórych mangach oczy mi wypływały od mikroskopijnego tekstu w dymkach, bo aż tyle było do przekazania. Pod kolorowymi obwolutami nie kryją się żadne dodatkowe mini historie, a na początku pierwszego tomiku mamy kolorową stronę, przedstawiającą naszego naczelnego demona i Pana Niebiańskiej Gospody.

OPINIA OGÓLNA

„Pensjonat w zaświatach” to manga, która zapewnia dużą dozę rozrywki. Nie ma tu wybitnej fabuły, która zapiera dech w piersiach, ani problemów, które sprawiają, że żyjemy z bohaterami. Aoi jest bardzo sympatyczną postacią, chociaż po tych dwóch tomikach, jeszcze nie przeszło mi przez myśl, że chciałabym aby była moją kumpelką. Demony nie są wyidealizowane i bosko piękne, więc też nie za bardzo jest do kogo wzdychać. Niemniej jednak przygoda, w jaką wpakował dziadek Aoi jest ciekawa i bardzo wesoła. Jestem zainteresowana rozwojem akcji szczególnie, że kredyt dziadka jest grubo ponad przeciętną, a Aoi póki co nic nie zarabia. Może gdzieś w ukryciu trzymam za dziewczynę kciuki, aby pokazała demonom, gdzie ich miejsce i wyrwała się ze ślubu z zupełnie obcym... nawet nie człowiekiem, a właśnie demonem. Pożyjemy, zobaczymy. Czekam na kolejne tomiki.

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2021/12/manga-tez-ksiazka-pensjonat-w.html

Gotowanie dla demonów.

Żaden ze mnie mistrz kulinarny. Dobra... w zasadzie to nawet podrzędny kucharz to za dużo na moje kulinarne zdolności. „Pensjonat w zaświatach” zaś, to manga, która nie tylko opowiada historię o demonach i kredytach, jakie zostały u nich zaciągnięte. Gotuj razem...

Historia mangi skupia się na Aoi, która niedawno straciła dziadka. Krewny poza środkami pozwalającymi jej na kontynuowanie studiów pozostawił jej również pewien dar. Bohaterka bowiem od dzieciństwa jest wstanie dostrzec demony, których jest pełno w świecie ludzi. Piętno świadomości istnienia innego świata towarzyszy jej przez całe życie i częściowo ma wpływ na jej zachowanie. Chciałaby ignorować to co widzi, jednak jej dobroduszne serce na to nie pozwala. Często kończy się więc „dokarmianiem” głodnych przybyszów z innego świata. Nie spodziewała się ona jednak tego, że podarowanie pewnego dnia swojego lanchu głodnemu tajemniczemu demonowi, całkowicie zmieni jej życie. W wyniku pewnych wydarzeń zostaje ona wciągnięta do ich świata, gdzie okazuje się, że jej dziadek w ramach długu obiecał ją jako pannę młodą dla właściciela Niebiańskiej Gospody. Aoi nie ma jednak zamiaru respektować tej umowy i postanawia zrobić wszystko, aby odpracować cały dług. Nie będzie to jednak takie proste, jak sobie ona to wyobraża.

Historia pozornie wydaje się być nastawiona na zapewnienie czytelnikowi porcji prostej i przyjemnej rozrywki w klimatach fantasy (z demonami w rolach głównych). Czyli czegoś, co pojawiało się w dziesiątkach przeróżnych mangowych opowieści dostępnych na naszym rynku. Na podstawie dwóch pierwszych tomów trudno jednak stwierdzić czy Pensjonat w zaświatach będzie szedł w kierunku powielania sprawdzonych schematów. Początek opowieści jest mocno otwarty, mieszając w sobie wiele różnych gatunków. Mamy tutaj do czynienia z elementami wspomnianej już fantastyki, okruchów życia, dramatu, komedii, romansu, obyczajówki. Do tego wszystkiego położono wyraźny nacisk na nieźle prezentujące się tajemnice, wątki gotowania czy przyjemne i prosto zaprezentowane pewne zawiłości mitologii Japonii.

To jednak nie wszystko, co ma do zaoferowania tytuł. Od samego początku manga prezentuje świetnie wykreowaną bohaterkę. Aoi i jej niezwykła żywiołowość, nieposkromiony język oraz mocna niezależność sprawia, że jest to postać, której nie można nie kibicować i z wielką ciekawością śledzić jej przygody. Jej brak „ogłady” w świecie demonów i niechęć do zamążpójścia często są podstawą całkiem przyjemnie prezentującej się warstwy humorystycznej.

Cała recenzja na:

https://gameplay.pl/news.asp?ID=131398

Historia mangi skupia się na Aoi, która niedawno straciła dziadka. Krewny poza środkami pozwalającymi jej na kontynuowanie studiów pozostawił jej również pewien dar. Bohaterka bowiem od dzieciństwa jest wstanie dostrzec demony, których jest pełno w świecie ludzi. Piętno świadomości istnienia innego świata towarzyszy jej przez całe życie i częściowo ma wpływ na jej...

GDZIE DUSZE MOGĄ ZJEŚĆ I SIĘ WYSPAĆ

„The Promised Neverland” właśnie dobiegło końca, pora więc by Waneko wystartowało nową serię. wybór padł na „Pensjonat w zaświatach”, tytuł który można porównać do wielu podobnych mu opowieści, znanych także na polskim rynku. Ale chociaż oryginalnością rzecz nie grzeszy, jako lektura stricte rozrywkowa dla nieco starszych odbiorców sprawdza się całkiem nieźle.

Aoi odziedziczą po zmarłym właśnie dziadku trochę pieniędzy na studia, parę pamiątek i… moc, dzięki której może widzieć demony. A że i im czasem tez trzeba pomóc, dziewczyna nieraz dokarmia duchowych przybyszów, nie mając pojęcia czym to się może dla niej skończyć. I tak oto pewnego dnia zostaje uprowadzona przez Pana Niebiańskiej Gospody, który chce ją poślubić w ramach spłaty długu, jaki miał jej dziadek. Nie zamierzając jednak zostawać jego żoną, Aoi decyduje się odpracować zadłużenie nie gdzie indziej, jak tylko w Gospodzie. Szybko jednak przekonuje się, że nie miała pojęcia, jak to wszystko może się potoczyć…

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2021/03/pensjonat-w-zaswiatach-1-wako-ioka.html

GDZIE DUSZE MOGĄ ZJEŚĆ I SIĘ WYSPAĆ

„The Promised Neverland” właśnie dobiegło końca, pora więc by Waneko wystartowało nową serię. wybór padł na „Pensjonat w zaświatach”, tytuł który można porównać do wielu podobnych mu opowieści, znanych także na polskim rynku. Ale chociaż oryginalnością rzecz nie grzeszy, jako lektura stricte rozrywkowa dla nieco starszych odbiorców...