Jednym z gości dziesiątych Spotkań z Filmem Górskim była Edurne Pasaban, himalaistka, która jako pierwsza kobieta na Świecie weszła na czternaście ośmiotysięczników. Historia zdobywania Korony Himalajów została spisana na kartach tytułowej książki, jednak osoby szukające szczegółowych opisów wejść będą raczej zawiedzione. Dlaczego więc warto sięgnąć po tę pozycję?

Opisy zdobywania ośmiotysięczników, pomimo, że są wiodącym wątkiem książki, stanowią tło do przedstawienia zmagań autorki samej ze sobą. W tym kontekście podtytuł książki jest wielce mówiący: „O zmaganiach ze sobą w drodze na szczyty”.

Czytając "Moje ośmiotysięczniki" pozycję często miałem wrażenie, że Pasaban „odsłania” za dużo, wiele wątków ma charakter dość intymny. Z drugiej jednak strony właśnie takie opisy pozwalają poznać himalaistkę, psychologię zachowań, gdyż nic nie jest ukryte.

Język używany przez autorkę jest dość specyficzny i niestety nie umiałem się do niego przyzwyczaić. Nie umniejsza to jednak książce, po którą mimo wszystko warto sięgnąć – w końcu napisała ją pierwsza kobieta, która zdobyła Koronę Himalajów.

Jednym z gości dziesiątych Spotkań z Filmem Górskim była Edurne Pasaban, himalaistka, która jako pierwsza kobieta na Świecie weszła na czternaście ośmiotysięczników. Historia zdobywania Korony Himalajów została spisana na kartach tytułowej książki, jednak osoby szukające szczegółowych opisów wejść będą raczej zawiedzione. Dlaczego więc warto sięgnąć po tę pozycję?

Opisy...

W swojej książce Pasaban skupia się na mentalnych aspektach górskiej działalności, więc jeśli ktoś spodziewa się fantastycznych opisów z wejść na ośmiotysięczniki to się nieco zawiedzie. Pierwsze skrzypce grają emocje związane z otoczeniem, głównie męskim, a góry są tłem dla rozważań o życiu prywatnym i rodzinnym autorki. Faktem jest, iż Edurne sporo przeszła i biografia miała mieć dla niej terapeutyczny charakter, jednak z punktu widzenia himalajskich dokonań ta książka to trochę zmarnowany potencjał. Zdobycie Korony daje mnóstwo możliwości, a tutaj temat wspinaczki potraktowany został bardzo powierzchownie. Ostatnie rozdziały ratują nieco sytuację ale większa część książki to niestety „alpinistyczny pudelek”- kto z kim w związku i dlaczego, kogo autorka zna, a kogo chciałaby poznać, z kim podejmuje współpracę itd.
Jakbym miała polecać to głównie zagorzałym fanom Edurne.

W swojej książce Pasaban skupia się na mentalnych aspektach górskiej działalności, więc jeśli ktoś spodziewa się fantastycznych opisów z wejść na ośmiotysięczniki to się nieco zawiedzie. Pierwsze skrzypce grają emocje związane z otoczeniem, głównie męskim, a góry są tłem dla rozważań o życiu prywatnym i rodzinnym autorki. Faktem jest, iż Edurne sporo przeszła i biografia...

Książka napisana przez kobietę, która jako pierwsza przedstawicielka płci pięknej, zdobyła 14 ośmiotysięczników.
Autorka mniej koncentruje się na samym zdobywaniu szczytów, a bardziej na wątkach osobistych, które towarzyszą jej zmaganiom. Edurne bowiem nie tylko zmagała się z górami, ale i z samą sobą. Nieudane związki, brak pewności siebie, niepoukładane relacje z rodzicami - to wszystko doprowadziło zdobywczynię Korony Himalajów do depresji, a nawet próby samobójczej. Mimo załamania nerwowego, które przeszła, Edurne jako pierwsza kobieta na świecie, stanęła na wszystkich ośmiotysięcznikach.

Tytuł "Moje ośmiotysięczniki. O zmaganiach ze sobą w drodze na szczyty" świetnie oddaje charakter książki. Mnie nieco brakowało skupienia się na samym fakcie zdobywania poszczególnych gór. Mimo wszystko nie żałuję, że sięgnęłam po tę pozycję.

Polecam każdej kobiecie i wszystkim miłośnikom gór wysokich.

Książka napisana przez kobietę, która jako pierwsza przedstawicielka płci pięknej, zdobyła 14 ośmiotysięczników.
Autorka mniej koncentruje się na samym zdobywaniu szczytów, a bardziej na wątkach osobistych, które towarzyszą jej zmaganiom. Edurne bowiem nie tylko zmagała się z górami, ale i z samą sobą. Nieudane związki, brak pewności siebie, niepoukładane relacje z...

To jedna z ostatnich, wielkich osobowości współczesnego himalaizmu, na której książkę czekałem. Zwłaszcza po zeszłorocznej książce Gerlinde Klatenbruner ("Cała ja"). I przyznać muszę, że po przeczytaniu nie mogę jednoznacznie ocenić czy dostałem to czego się spodziewałem...
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na podtytuł książki - "O zmaganiach ze sobą w drodze na szczyty" - oczywiście górska kariera i zdobywanie Korony Himalajów i Karakorum są wątkiem wiodącym, ale czasami można odnieść wrażenie, że schodzą na plan dalszy. Niektórym wejściom poświęcone zostało zaledwie kilka zdań, co jest pewnego rodzaju ewenementem w tej literaturze i dla mnie działa in minus. Dużo tu ekshibicjonizmu, Pasaban pisze o swoich miłościach, rozterkach, rodzinie, karierze zawodowej, ale również walce z depresją i śmierci (zarówno przyjaciół, jak i swojej, dwukrotnie - na K2 i Kandzendzondze - się o nią otarła). Można też odnieść wrażenie pewnego bałaganu, wręcz chaosu - mimo zachowanej chronologii. Mnie osobiście to przeszkadzało i obniża ogólną ocenę - zwłaszcza fakt, że ten sam wątek pojawia się w odstępie zaledwie kilku stron... Jednak z pewnością po pozycję tę sięgnąć warto, w końcu to pierwsza kobieta na świecie w "himalajskiej koronie", czyli postać kompletnie nietuzinkowa...

To jedna z ostatnich, wielkich osobowości współczesnego himalaizmu, na której książkę czekałem. Zwłaszcza po zeszłorocznej książce Gerlinde Klatenbruner ("Cała ja"). I przyznać muszę, że po przeczytaniu nie mogę jednoznacznie ocenić czy dostałem to czego się spodziewałem...
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na podtytuł książki - "O zmaganiach ze sobą w drodze na...

Całkiem fajna, tylko krótka.

Całkiem fajna, tylko krótka.