Durango #02: Dni gniewu

Główny bohater ponownie robi porządek z bandą zbójów i jedzie dalej. Jest trochę lepiej niż w tomie 1, ale to wciąż dość sztampowe westernidło.
Na plus fakt, że Swolfs niczym George R.R. Martin nie oszczędza tu nikogo, wszyscy dobrzy i źli padają jak muchy. Oczywiście oprócz Durango, bo ten mknie już na spotkanie
czarnych charakterów w tomie trzecim, z którymi zapewne zrobi porządek i pojedzie dalej. Kreska solidna.

Główny bohater ponownie robi porządek z bandą zbójów i jedzie dalej. Jest trochę lepiej niż w tomie 1, ale to wciąż dość sztampowe westernidło.
Na plus fakt, że Swolfs niczym George R.R. Martin nie oszczędza tu nikogo, wszyscy dobrzy i źli padają jak muchy. Oczywiście oprócz Durango, bo ten mknie już na spotkanie
czarnych charakterów w tomie trzecim, z którymi zapewne...

Wracam do serii po długiej przerwie (o pierwszym tomie zdążyłem zapomnieć!). ,,Dni gniewu'' niczym nie zaskakują, jeśli znamy klasyczne westerny. Rabusie napadają na bank i próbują się ukryć w prowincjonalnej, misyjnej mieścinie, gdzie bogobojni mieszkańcy boją się zła, ale przyjmują obcych, zdemoralizowanych przybyszy, jak Bóg nakazał. Pech chciał, że na drodze morderców stanął Durango - niereligijny rewolwerowiec z problemami zdrowotnymi (kuleje). Wierni chcą się go pozbyć - głównie klecha, dlatego że zakłóca spokój modlitewnej społeczności. Scenariusz podążą znanymi ścieżkami. Niechciany kaleka z arsenałem wtapia się w konflikt ze zbójcami, by z antybohatera stać się wybawcą miasteczka.

Przewidywalne? Owszem. Czy warte uwagi? Odpowiedź was nie usatysfakcjonuje. Szybka akcja, piękne kobiety, nieogoleni mężczyźni, dużo strzeleckich wysiłków. Lubię, kiedy wszetecznicy odwiedzają dom pana i sieją pożogę, a na końcu, jakby ironicznie, Bóg orzekł - sprawiedliwość zwycięży. Historia podobna do ,,Jonah Hex - Oblicze pełne gniewu'' (tom 1), gdzie mamy podobną historyjkę, że tam, ci co się modlą i nawołują do godnej postawy czy nawrócenia - znajdzie się czarna owca albo szarlatan.

Wracam do serii po długiej przerwie (o pierwszym tomie zdążyłem zapomnieć!). ,,Dni gniewu'' niczym nie zaskakują, jeśli znamy klasyczne westerny. Rabusie napadają na bank i próbują się ukryć w prowincjonalnej, misyjnej mieścinie, gdzie bogobojni mieszkańcy boją się zła, ale przyjmują obcych, zdemoralizowanych przybyszy, jak Bóg nakazał. Pech chciał, że na drodze morderców...