Oj boli mnie teraz serce. Boli...

Przypomniałam sobie o tej serii i postanowiłam zrobić reread. I uzmysłowiłam sobie, że to właśnie chyba ta seria zniszczyła moje postrzeganie mężczyzn w prawdziwym życiu, bo kto mógłby doścignąć takiego Jessego de Silvę?

Pamiętam, że nastoletnia wersja mnie marzyła, żeby w moim domu był taki duch, który zakochałby się we mnie bez pamięci.

Ehh, mówi się, że książki rozwijają umysł, ale najwidoczniej potrafią też w nim coś zniszczyć, skoro nadal (mimo upływu 15 lat od mojego pierwszego spotkania z tymi książkami),aż tak bardzo przeżywałam historię Jessego i Suze.

Nie ma co ukrywać, że ostatni tom oryginalnej serii - Czwarty Wymiar - przyprawił mnie o niekontrolowany wyciek słonej wody z oczu... A jak już chyba zdążyłam wielokrotnie o tym wspomnieć - ja bardzo rzadko płaczę przy książkach. Uhh. Nawet teraz zaczynam niebezpiecznie pociągać nosem. Nie ma to jak nostalgia, która uderza w człowieka z siłą pociągu...

No ale zabrałam się za powtórne czytanie tej serii, bo natrafiłam na 2 NOWE tomy: Proposal i Remembrance, więc nie było szans, żebym przeszła obok nich obojętnie.

Cudownie było wrócić po tylu latach do tej serii! Te 2 ostatnie tomy, domknęły już wszystko i właśnie chyba przez to teraz tak bardzo odczuwam kłucie w sercu. Bo o ile po Czwartym Wymiarze można było się tylko domyślać jak dalej potoczy się życie Suze i Jessego, to teraz wiemy to na pewno.

Jasne, dostaliśmy w końcu 'i żyli długo i szczęśliwie', ale ja nigdy nie lubiłam definitywnych zakończeń :(

Ta książka ma również całą MASĘ wad i kwestii, które mnie drażniły, ale jednak nostalgia działa tu zbyt mocno, żebym była w stanie odebrać jej chociażby gwiazdkę z tego powodu.

Te 2 ostatnie tomy zostały już wydane nie jako young adult, tylko jako literatura dla dorosłych. I mam wrażenie, że Pani Cabot po prostu puściły nagle wszystkie hamulce i starała się upchnąć w tych książkach wszystkie 'wątki dla dorosłych czytelników' - przeklinanie po 95485946 razy na jednej stronie, wulgarne i przedmiotowe traktowanie, molestowanie seksualne, usiłowanie gwałtu, pedofilię, wątki lgtb, rasizm, agresję - no WSZYSTKO.

No, ale jak już wspomniałam - przez sentyment do serii i to jak ważne miejsce zajmuje w moim czytelniczym życiu, jestem w stanie przymknąć na to oko i po prostu cieszyć się, że jeszcze tę krótką chwilę mogłam spędzić w towarzystwie mężczyzny idealnego - Jessego de Silvy, o którym nastoletnia ja, marzyłam po nocach...

Oj boli mnie teraz serce. Boli...

Przypomniałam sobie o tej serii i postanowiłam zrobić reread. I uzmysłowiłam sobie, że to właśnie chyba ta seria zniszczyła moje postrzeganie mężczyzn w prawdziwym życiu, bo kto mógłby doścignąć takiego Jessego de Silvę?

Pamiętam, że nastoletnia wersja mnie marzyła, żeby w moim domu był taki duch, który zakochałby się we mnie bez...

Niesamowicie długo czekałam na tę książkę i w końcu przyszła!
Nie mogłam się doczekać, aby poznać dalsze losy bohaterów, których poznałam (i do których przywiązałam się) wiele lat temu, będą jeszcze w gimnazjum. Dlatego tak bardzo ucieszyła mnie wiadomość o kolejnej części Mediatorki. Uważam, że jest to udana kontynuacja, tak jak poprzednie części czyta się lekko, akcja jest wciągająca. Chociaż miejscami zachowania niektórych bohaterów było trochę irytujące (mam tu na myśli głównie Suze, która dalej miewa problemy ze szczerością i uważa, że zawsze ze wszystkim da sobię radę sama oraz Paula, który już mógłby dać spokój).
Po przeczytaniu czuję jednak lekki niedosyt, w głównej mierze dlatego, że to już koniec... Dlatego nie byłabym zawiedziona, gdyby miała się ukazać kolejna część, ale przypuszczam, że to tylko moje skromne życzenie:)

Niesamowicie długo czekałam na tę książkę i w końcu przyszła!
Nie mogłam się doczekać, aby poznać dalsze losy bohaterów, których poznałam (i do których przywiązałam się) wiele lat temu, będą jeszcze w gimnazjum. Dlatego tak bardzo ucieszyła mnie wiadomość o kolejnej części Mediatorki. Uważam, że jest to udana kontynuacja, tak jak poprzednie części czyta się lekko, akcja...

Podobało się, ale ten Paul jest na maksa męczący. ;)

Podobało się, ale ten Paul jest na maksa męczący. ;)

Jak wracać to z klasą i z przytupem! Bardzo przyjemna powieść, miło było powrócić do przygód Suze i Jessego, i raz jeszcze zagłębić się w wyjątkowy klimat "Pośredniczki".

Jak wracać to z klasą i z przytupem! Bardzo przyjemna powieść, miło było powrócić do przygód Suze i Jessego, i raz jeszcze zagłębić się w wyjątkowy klimat "Pośredniczki".