Prędzej oddałabym duszę diabłu, niż pozbyłabym się "Lasu ożywionego mitu" i "Lavondyss" Holdstocka. Zbyt wiele gimnastyki wymagało ode mnie zdobycie ich. ;)

Prędzej oddałabym duszę diabłu, niż pozbyłabym się "Lasu ożywionego mitu" i "Lavondyss" Holdstocka. Zbyt wiele gimnastyki wymagało ode mnie zdobycie ich. ;)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

W moim przypadku również jest ich kilka. Jedną z nich jest książka, która wywołała we mnie nieznane wcześniej odczucia, czyli "Skazaniec" Krzysztofa Spadło.

W moim przypadku również jest ich kilka. Jedną z nich jest książka, która wywołała we mnie nieznane wcześniej odczucia, czyli "Skazaniec" Krzysztofa Spadło.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Kurczę. Tak się wzbraniałam, oszukiwałam siebie, a jednak wyszło szydło z worka... Nigdy przenigdy nie oddam mojej kolekcji Harry'ego Pottera :P
Największa sztampa, ale za każdym razem, gdy biorę któryś z tomów do ręki, przed oczami pojawia mi się moja nastoletnia młodość. Bezcenne!

Kurczę. Tak się wzbraniałam, oszukiwałam siebie, a jednak wyszło szydło z worka... Nigdy przenigdy nie oddam mojej kolekcji Harry'ego Pottera :P
Największa sztampa, ale za każdym razem, gdy biorę któryś z tomów do ręki, przed oczami pojawia mi się moja nastoletnia młodość. Bezcenne!

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ja osobiście uwielbiam trylogie Nocnego Anioła Brenta Weeksa, nie sprzedała bym żadnej części do wszystkich trzech mam sentyment i bardzo mi się podobały :)

Ja osobiście uwielbiam trylogie Nocnego Anioła Brenta Weeksa, nie sprzedała bym żadnej części do wszystkich trzech mam sentyment i bardzo mi się podobały :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Nigdy nie oddam książek z mojej półki "Ulubione":
"Cień wiatru", "Dżozef", "Dallas'63", "Chłopiec z latawcem", "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety", "Sto lat samotności", "Atlas chmur", "Mistrz i Małgorzata" "Droga", Blaze", "Wielki Marsz", "Cesarz" "Imperium" i "Szachinszach".
W tych książkach jest cząstka mojej osoby.;-)

Nie oddam też prastarego wydania książki "Pinokio", którą dostałam od mojej prababci. Gdy miałam 4 latka pierwszy raz zobaczyłam ją na babci półce. Obiecała mi, że dostanę ją jak nauczę się czytać. Długo czekałam sprawdzając regularnie, czy książka jeszcze na babcinej półce stoi. Normalnie łza się w oku kręci.

Nigdy nie oddam książek z mojej półki "Ulubione":
"Cień wiatru", "Dżozef", "Dallas'63", "Chłopiec z latawcem", "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety", "Sto lat samotności", "Atlas chmur", "Mistrz i Małgorzata" "Droga", Blaze", "Wielki Marsz", "Cesarz" "Imperium" i "Szachinszach".
W tych książkach jest cząstka mojej osoby.;-)

Nie oddam też prastarego wydania książki...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Choć nie każda książka jest trafiona w mój gust, przeczytam ją, zapomnę i odłożę na półkę, ale nie potrafię się z nimi rozstać :) Ja moich ulubionych nie oddam i nie sprzedam. Takich jak "Lawendowy pokój", "Hoppeles", "Dziesięć płytkich oddechów", "Mistrz", "Nadzieja" i wiele innych :)

Choć nie każda książka jest trafiona w mój gust, przeczytam ją, zapomnę i odłożę na półkę, ale nie potrafię się z nimi rozstać :) Ja moich ulubionych nie oddam i nie sprzedam. Takich jak "Lawendowy pokój", "Hoppeles", "Dziesięć płytkich oddechów", "Mistrz", "Nadzieja" i wiele innych :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Scenariuszy autorstwa Antonioniego i Bergmana.
W żaden sposób nie potrafię opisać słowami, jak bardzo te filmy cenię i jak wielkim przeżyciem staje się dla mnie oglądanie choćby fragmentów...
Książki nabyte z drugiej ręki na allegro, co tylko zwiększa ich wartość - mają swoją własną historię, "duszę" charakterystyczną tylko dla książek starych, a zwłaszcza tych wędrujących między półkami różnych ludzi.

Scenariuszy autorstwa Antonioniego i Bergmana.
W żaden sposób nie potrafię opisać słowami, jak bardzo te filmy cenię i jak wielkim przeżyciem staje się dla mnie oglądanie choćby fragmentów...
Książki nabyte z drugiej ręki na allegro, co tylko zwiększa ich wartość - mają swoją własną historię, "duszę" charakterystyczną tylko dla książek starych, a zwłaszcza tych wędrujących...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nigdy nie sprzedam brytyjskiego wydania "Rage" Kinga. :)

Nigdy nie sprzedam brytyjskiego wydania "Rage" Kinga. :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Moje książki są jak moje dzieci - wiem, że mam je do czasu i nie chcę zatrzymywać na zawsze. Niech inni też mają radość z obcowania z nimi.
Ale nie mam ochoty rozstać się z "Pachnidłem" i serią o Ani z Zielonego Wzgórza. Tę drugą czytałam, gdy byłam w wieku Ani, która rozpoczyna cykl; jako nastolatka, dorosła kobieta, młoda mężatka i młoda mama. Za każdym razem bawiłam się i wzruszałam i odkrywałam Anię na nowo.
I jeszcze Gałczyński i Pawlikowska-Jasnorzewska.
Z resztą mogłabym rozstać się z mniejszym lub większym żalem, zwłaszcza, gdyby trzeba było np. zdobić środki na ratowanie zdrowia czy życia.

Moje książki są jak moje dzieci - wiem, że mam je do czasu i nie chcę zatrzymywać na zawsze. Niech inni też mają radość z obcowania z nimi.
Ale nie mam ochoty rozstać się z "Pachnidłem" i serią o Ani z Zielonego Wzgórza. Tę drugą czytałam, gdy byłam w wieku Ani, która rozpoczyna cykl; jako nastolatka, dorosła kobieta, młoda mężatka i młoda mama. Za każdym razem bawiłam się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Na pewno nie sprzedałabym Listu do przyjaciela, Poświatowskiej - bo to książka, która jest ze mną od zawsze, którą czytała moja mama w liceum), a potem czytałam ją ja, w trzeciej klasie podstawówki, chociaż wiele nie rozumiałam. I potem, wracałam do niej każdego roku, towarzyszyła mi podczas każdej zimy i z zimą mi się kojarzy. To ona nauczyła mnie olbrzymiej wrażliwości i empatii i pokazała, jak nigdy się nie poddawać, mimo przeciwności.
Nie sprzedałabym też Spóźnionych kochanków, ale nie z sentymentu, a dlatego, że za każdym razem, gdy, przechodząc obok półki widzę ją (bo nigdy do niej nie wróciłam), przypominam sobie, jak mając te 10 lat i będąc na etapie intensywnego odkrywania rodzinnej biblioteczki, czytałam ją pod kołdrą, z wypiekami na twarzy, ale i z obrzydzeniem w sercu. Niewinnym było się dzieckiem! :D

A tak poza tym sprzedać mogłabym wszystkie, tylko po co?

Na pewno nie sprzedałabym Listu do przyjaciela, Poświatowskiej - bo to książka, która jest ze mną od zawsze, którą czytała moja mama w liceum), a potem czytałam ją ja, w trzeciej klasie podstawówki, chociaż wiele nie rozumiałam. I potem, wracałam do niej każdego roku, towarzyszyła mi podczas każdej zimy i z zimą mi się kojarzy. To ona nauczyła mnie olbrzymiej wrażliwości i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej