Moim zdaniem nie ma człowieka niewrażliwego na piękno sztuki. Artysta, który maluje obraz, chce się podzielić z widzem najbardziej intymną cząstką swojego twórczego DNA. Chce się podzielić tym, co wypełnia go po brzegi, buzuje emocjami i namiętnościami - od licznych euforii po tak samo liczne rozpacze - najmocniej stanowiąc o nim samym. A widz - czy to w dniu premiery, czy po wielu wiekach i epokach - przychodzi zawsze po to samo - żeby zabrać choć drobną cząstkę twórczego geniuszu, natchnienia, talentu i wirtuozerii do własnego życia i własnego świata. Po to, żeby ten świat i to życie, były od tej chwili piękniejsze niż przedtem. Tak myślę...

Moim zdaniem nie ma człowieka niewrażliwego na piękno sztuki. Artysta, który maluje obraz, chce się podzielić z widzem najbardziej intymną cząstką swojego twórczego DNA. Chce się podzielić tym, co wypełnia go po brzegi, buzuje emocjami i namiętnościami - od licznych euforii po tak samo liczne rozpacze - najmocniej stanowiąc o nim samym. A widz - czy to w dniu premiery, czy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zapraszamy do dyskusji.

Zapraszamy do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post